1992-03-02 02:24:00

Ιδρυτική Διακήρυξη – Πρόλογος

By antidiaploki

Η Ένωση Κεντρώων δεν σταματάει ποτέ να καταγγέλλει τα κακώς κείμενα της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου και να προειδοποιεί για τυχόν αρνητικές εξελίξεις που ζημιώνουν τη χώρα και τους πολίτες. Ωστόσο, οι θέσεις και οι πρωτοπόρες προτάσεις του κόμματος είναι ο καταλυτικός παράγοντας που μπορεί να φέρει νέα πνοή στην κοινωνία και να προκαλέσει μια ριζική επανεκκίνηση που θα συμπαρασύρει τη γενικότερη λειτουργία του κράτους και θα θέσει τις ηθικές βάσεις για ένα σύστημα δικαίου, αξιοκρατίας, αξιοπρέπειας και διαφάνειας. Άλλωστε, αυτό που λείπει στις μέρες μας είναι η ελπίδα για μια νέα αρχή, μια ελπίδα που θα εκφραστεί μόνο μέσω της αλήθειας δίχως να επηρεάζεται από το διαμοιρασμό ψεύτικων υποσχέσεων, δίχως να στοχεύει στην εξαπάτηση του λαού και χωρίς καμία διάθεση εξουσιομανίας.

Το κόμμα της Ένωσης Κεντρώων αποτελεί τη μοναδική ιστορική συνέχεια του κάποτε κραταιού κόμματος της Ένωσης Κέντρου του αείμνηστου Γεωργίου Παπανδρέου. Ιδρύθηκε το 1992 από τον πρόεδρο Βασίλη Λεβέντη και αποτελεί ένα από τα μακροβιότερα κόμματα του σύγχρονου πολιτικού βίου της χώρας, με συνεχείς παρουσίες έκτοτε σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Έμβλημα της αποτελούν οι άνθρωποι όλων των φυλών του πλανήτη, ενωμένοι στην ίδια βάση και έχοντας τα ίδια δικαιώματα.

ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Οι ιδεολογικές μας αρχές πηγάζουν από τον παραδοσιακό χώρο του Κέντρου που θέτει ως βάση του τον άνθρωπο και δημιουργεί μια πραγματικότητα βασισμένη στον πλουραλισμό, την ανοχή της διαφορετικότητας, την δικαιοσύνη, την ισοπολιτεία, την αξιοκρατία και την απόλυτη ισότητα όλων απέναντι στο νόμο και τους θεσμούς. Μεγάλο όπλο μας είναι η ρεαλιστική αποτύπωση της καθημερινότητας, η λογική και η αντικειμενικότητα, με βάση την οποία κρίνουμε, ελέγχουμε, αποφασίζουμε και νομοθετούμε.

Έμπνευση μας αποτελούν οι δύσκολοι αγώνες που έδωσαν ιστορικοί ηγέτες του έθνους, οι οποίοι στάθηκαν απέναντι στα συμφέροντα που παραδοσιακά λυμαίνονταν τον τόπο και δίχως να υπολογίσουν προσωπικό όφελος, θυσίασαν τα πάντα για το καλό της Ελλάδας. Ποιος ξεχνάει άλλωστε τον Ιωάννη Καποδίστρια που πλήρωσε με τη ζωή του τον αγώνα του κατά των τσιφλικάδων και της τοπικής ολιγαρχίας.

Ποιος δεν θυμάται τους ανιδιοτελείς αγώνες του Νικολάου Πλαστήρα που πέθανε φτωχός ή του Αλέξανδρου Παπαναστασίου που αγωνίστηκε για την Αβασίλευτη Δημοκρατία και την απλή αναλογική. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει ο Γεώργιος Παπανδρέου που αγωνίστηκε για ίσες ευκαιρίες, τα έβαλε με το Παλάτι, εκπροσώπησε επάξια τη χώρα στο εξωτερικό, πέθανε όμως και αυτός προδομένος γιατί ο λαός δεν υπερασπίστηκε τη Δημοκρατία το βράδυ της 21ης Απρίλη του 1967.

Επίσης, παράδειγμα αποτελεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος που επέκτεινε τα σύνορα της χώρας εν μέσω πολέμων, παίρνοντας με το μέρος του τις μεγάλες δυνάμεις εκείνης της εποχής αλλά και ο Γεώργιος Μαύρος που ως Υπουργός Εξωτερικών μετά τη δικτατορία υπερασπίστηκε με σθένος την τιμή της χώρας σε ζητήματα όπως το Κυπριακό, προδόθηκε όμως και εκείνος από την κυβέρνηση Καραμανλή που δεν είχε τις ικανότητες να διαπραγματευθεί σωστά τόσο φλέγοντα ζητήματα. Τέλος, θα ήταν παράτυπο να μην αναφερθεί ο Ιωάννης Ζίγδης, που ουσιαστικά ίδρυσε τη ΔΕΗ πηγαίνοντας ρεύμα στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της χώρας και έθεσε τις βάσεις για την εκβιομηχάνιση της χώρας.

Θεωρούμε ότι ο χώρος του Κέντρου είναι ο μοναδικός πολιτικός χώρος που υπηρετήθηκε από ανθρώπους με αξιοπρέπεια, που υπερασπίστηκαν με σθένος αξιώσεις της χώρας μας διεθνώς και δεν έπεσαν ποτέ στο επίπεδο της προδοσίας, της κλεψιάς, της απατεωνιάς και της ψηφοθηρίας. Κράτησαν τον Ελληνισμό ζωντανό σε πολύ κρίσιμες καμπές της ιστορίας και το έπραξαν ανιδιοτελώς, όταν όλοι οι υπόλοιποι αδυνατούσαν να αναλάβουν το βάρος να διαχειριστούν τη δύσκολη πραγματικότητα.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, υπήρξαν κόμματα και πολιτικές δυνάμεις που θέλησαν να καπηλευτούν τον ιστορικό Κεντρώο χώρο με σκοπό να ενθυλακώσουν την ψήφο του νοικοκύρη, νομοταγή πολίτη.

Το ΠΑΣΟΚ ήταν εκείνο που πρώτο χρησιμοποίησε την κληρονομιά του Γεωργίου Παπανδρέου, κάνοντας σύνθημά του την αντίθεση προς τις αντιδημοκρατικές πρακτικές της Δεξιάς που συνεχώς απομυζούσε τη χώρα. Τελικά, αποδείχτηκε περίτρανα ότι τίποτα από όσα βρίσκονταν στη διακήρυξη του κινήματος δεν έγιναν πράξη, αντίθετα οικειοποιήθηκε πρακτικές αστικών κομμάτων, δημιούργησε κομματικούς στρατούς μοιράζοντας χρήμα, αξιώματα και θέσεις στο δημόσιο και κατέληξε σε μια άλλη μορφή Δεξιάς που και στην πτώχευση της χώρας συνέβαλε και στην πλήρη απαξίωση και κατάρρευση του πολιτικού βίου της χώρας, με σκάνδαλα, μίζες και κλεψιές.

Στον κεντρώο χώρο απευθύνθηκε δυναμικά, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες και η ΝΔ, η οποία όμως επίσης καπηλεύτηκε και πρόδωσε τις αξίες του, μην μπορώντας να αποβάλει από πάνω της την εξουσιομανία, την αυταρχική διαχείριση των οικονομικών συνθηκών προς όφελος κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και την ατολμία στην πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων και τομών στην ελληνική κοινωνία.

Σήμερα, υπάρχουν διάφορα μικρότερα κόμματα και πολιτικοί αρχηγοί που δηλώνουν Κεντρώοι, είτε από ντροπή για το χώρο από τον οποίο προέρχονται είτε σε μια προσπάθεια και πάλι να εξαπατήσουν το λαό και να πάρουν την ψήφο του, εκμεταλλευόμενοι την αποδυνάμωση του δικομματισμού. Κανένας ωστόσο από αυτούς δεν πατάει ιστορικά στις αξίες που το Κέντρο έχει θέσει ούτε έχει το πολιτικό υπόβαθρο και την πυγμή να υπερασπιστεί τη χώρα σε καταστάσεις κρίσης ούτε τις ιστορικές γνώσεις που θα τον βάλουν στο δρόμο της ανιδιοτελούς προσφοράς προς το λαό, μην υπολογίζοντας το προσωπικό του κόστος. Πρόκειται ως επί το πλείστον για καιροσκόπους που προσπαθούν να ακουστούν ώστε να εξυπηρετήσουν προσωπικές φιλοδοξίες και να επηρεάσουν καταστάσεις, έχοντας όμως τις πλάτες και την εύνοια διαφόρων μικρών ή μεγαλύτερων παικτών του συστήματος.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ ΣΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Η Ένωση Κεντρώων, με κύριο εκφραστή των θέσεων της τον πάντα δυναμικό και ειλικρινή Βασίλη Λεβέντη, είναι σαφώς προσανατολισμένη στο χώρο του Κέντρου, δίχως τις παραπάνω στρεβλώσεις και παθογένειες. Ευελπιστεί η δύναμη της αλήθειας και της λογικής να ανάψει τη σπίθα που θα οδηγήσει τον κόσμο και κυρίως τη νεολαία στην υιοθέτηση των προτάσεών της αυθόρμητα, όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικής πρότασης και κομματικής ταύτισης αλλά και σε επίπεδο προσωπικής ηθικής γραμμής. Ο αποκλεισμός της από τα ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας προσέβλεπε στην χρονική καθυστέρηση αυτού του κοινωνικού κύματος δημοκρατικής αντίδρασης και απαίτησης θεσμικών και κοινωνικών αλλαγών προς το δίκαιο, το λογικό, το εφικτό. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η προσπάθεια γελοιοποίησης του Βασίλη Λεβέντη, ενός ανθρώπου που το μόνο που επιδιώκει είναι να γίνει ο φορέας των ιδεών και ο κομιστής της αφύπνισης και της επανάστασης, μιας επανάστασης ειρηνικής και δημοκρατικής που θα φέρει την πολυπόθητη επανεκκίνηση της λειτουργίας του κράτους σε υγιείς βάσεις ελπίδας, μόχθου και τιμιότητας.

Δεν υποσχόμαστε πράγματα που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, δεν χρηματοδοτούμαστε από συμφέροντα και σε κάθε περίπτωση αγνοούμε το κόστος – πολιτικό ή κοινωνικό – που φέρνουν τα όσα πρεσβεύουμε. Γνωρίζουμε ότι τίποτα στη ζωή και τίποτα στην πολιτική δεν πάει χαμένο και είμαστε σίγουροι ότι η τιμιότητα και η καθαρότητα του αγώνα που κάνουμε θα αναγνωριστούν μαζικά όταν ο λαός απογοητευτεί από ψεύτικες παροχολογίες, ευχολόγια και πολιτικούς καθωσπρεπισμούς. Η ατολμία και η ανικανότητα που δείχνει το πολιτικό σύστημα προκαλείται ακριβώς από τις πελατειακές λογικές εξυπηρέτησης συμφερόντων που εμείς αρνούμαστε και απορρίπτουμε.

Θέλουμε η αλλαγή να έρθει δημοκρατικά, χωρίς φανατισμούς, είμαστε αντίθετοι στον ρατσισμό οποιουδήποτε είδους και ανοιχτοί σε συζήτηση με όλους όσους ασπάζονται τις αρχές μας και αναγνωρίζουν τις προσπάθειες μας, από όποιο χώρο και αν προέρχονται. Βάζουμε νερό στο κρασί μας και υιοθετούμε νέες απόψεις και προτάσεις αλλά μένουμε πάντα σταθεροί σε ζητήματα που θεωρούμε ότι διασφαλίζουν τη δικαιοσύνη και την αξιοκρατία και τα οποία θεωρούμε αδιαπραγμάτευτα για την βελτίωση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών και της εικόνας που έχει η Ελλάδα στο διεθνές στερέωμα.

Δεν έχουμε φιλοδοξίες να κυβερνήσουμε και αγωνιζόμαστε για την πλήρη υιοθέτηση της απλής αναλογικής ως εκλογικό σύστημα, αφού οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις αλλοιώνουν τη συνέχεια του κράτους και προκαλούν άνιση μεταχείριση διαφορετικών ομάδων συμπολιτών μας.

Δεν πιστεύουμε σε σωτήρες διότι είμαστε βέβαιοι ότι οι αξίες και οι αρετές του ελληνικού λαού είναι από μόνες τους ικανές να φέρουν την αλλαγή ώστε η χώρα να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της και με όπλο τη νεολαία ευελπιστούμε να μπολιαστούν στον ταλαιπωρημένο και προδομένο ελληνικό λαό αυτά τα οποία πρεσβεύουμε και αυτά για τα οποία μαχόμαστε.

Όσοι υποτίμησαν την Ένωση Κεντρώων υποτιμούν τον ίδιο τον Έλληνα που έχει αποδείξει πολλάκις ότι μπορεί να κάνει θαύματα όταν είναι ενωμένος, όταν έχει κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστεί και όταν συνασπίζεται κάτω από ένα κοινό ξεκάθαρο όραμα.

Είμαστε σίγουροι ότι η ώρα της δικαίωσης για όλους μας πλησιάζει. Κανείς δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα στην ελπίδα και καμία πολιτική ή οικονομική συγκυρία δεν είναι ικανή να αλλοιώσει τις σταθερές αξίες της αλήθειας, της ισοπολιτείας και της δημοκρατίας. Αν όλοι ενωθούμε κάτω από έναν κοινό σκοπό, θα κάνουμε θαύματα.

Αρκεί αυτός ο σκοπός να αποκρυσταλλωθεί πλήρως με την προϋπόθεση ότι η κοινωνία θα τον αγκαλιάσει αυθόρμητα, ως τον μοναδικό δρόμο ανοικοδόμησης και λύτρωσης.

Οι συνθήκες είναι πιο ώριμες από ποτέ και ο πρόεδρος της ‘Ενωσης Κεντρώων, κ. Βασίλης Λεβέντης, πιο έμπειρος και ενδυναμωμένος από τη στήριξη όλων όσων ονειρεύονται ένα νέο πνεύμα ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας, ζητά από τη νεολαία να δείξει το δρόμο σε όλους όσους παραμένουν χαμένοι και εξαπατημένοι και που αδυνατούν να κάνουν την αυτοκριτική τους.

Όπλο μας είναι η αλήθεια και η ελπίδα που πηγάζει μέσα από αυτήν και με αυτά τα όπλα πορευόμαστε και θα πορευόμαστε μέχρι την τελική δικαίωση.