Χαστούκι περιμένει το ΠΑΣΟΚ
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2009-07-17 18:26:00 Timestamp ID : 1247855160
Οι φίλοι μας του ΠΑΣΟΚ δηλώνουν έτοιμοι να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας και ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έδειξε ότι ο κόσμος θέλει αλλαγή. Να μας συγχωρήσουν εμάς του κεντρώους οι φίλοι μας του ΠΑΣΟΚ, όμως το θράσος τους δεν έχει όρια. Το ότι είναι έτοιμοι να αναλάβουν την εξουσία, αυτό το ξέρουμε, η εξουσιομανία των κυρίων είναι δεδομένη, όμως χωρίς ανανέωση σε πρόσωπα ( όλοι οι χρεωμένοι με σκάνδαλα της αμαρτωλής εικοσαετίας του ΠΑΣΟΚ παραμένουν στο κόμμα ), χωρίς υιοθέτηση της απλής αναλογικής ( που αποτελεί κρίσιμο χαρακτηριστικό του αν ένα κόμμα είναι δημοκρατικό ή όχι ), χωρίς σύγκρουση με τα συμφέροντα ( οι μεγάλοι διαπλεκόμενοι εκδότες πλούτισαν και γιγαντώθηκαν το 1999 επί ΠΑΣΟΚ με το γνωστό σκάνδαλο του χρηματιστηρίου ),χωρίς προτάσεις δικαιοσύνης για μισθούς και συντάξεις, χωρίς φερεγγυότητα για τίμιους διορισμούς με αξιοκρατικές διαδικασίες ( αφού το ΠΑΣΟΚ φόρτωσε στο παρελθόν αλόγιστα στο δημόσιο, για ψηφοθηρικούς λόγους, τη σάρα και τη μάρα ), χωρίς δημοκρατία και ισοπολιτεία ( αφού επί είκοσι χρόνια που κυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ ούτε μία φορά κόμματα όπως η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ δεν φιλοξενήθηκαν στην κρατική ΕΡΤ), χωρίς εντιμότητα και σοβαρότητα ( αφού και τα ποσοστά που λαμβάνουν στις εκλογές, υπό κλίμα βίας, απειλών, εκβιασμού και πάντα δήθεν για να διώξουν τη δεξιά – ενώ οι ίδιοι είναι πιο αυταρχικοί και αλαζόνες εκείνης ), χωρίς όλα αυτά και πολλά ακόμη η εξουσία θα μείνει άπιαστο όνειρο για το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ δυσκολεύεται να αντιληφθεί, ότι τώρα πλέον ο πολίτης ζητάει δημοκρατία με ποιότητα και δεν αρκείται σε υποκριτικά και πονηρά συνθήματα…
Το ότι επίσης οι ευρωεκλογές έδειξαν ότι ο λαός θέλει αλλαγή, αυτό είναι αλήθεια, αλλά όχι όπως συμφέρει το ΠΑΣΟΚ. Αλλαγή σημαίνει ότι ο κόσμος γύρισε την πλάτη και στα δύο μεγάλα κόμματα, έστω υπό την απέλπιδα επιλογή της αποχής που αποδείχθηκε χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα. Η αποχή υπήρξε το πρώτο ράπισμα, το δεύτερο και αυτή τη φορά με αντίκρισμα, θα είναι να μπει στη βουλή κόμμα όπως η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, κόμμα που δεν λανσάρουν τα ΜΜΕ, ούτε προϋπαντίζουν οι στημένες και απατεωνίζουσες δημοσκοπήσεις των διαπλεκομένων εκδοτικών συγκροτημάτων. Αυτό θα είναι αλλαγή κύριοι του ΠΑΣΟΚ και όχι το να γυρίσετε στις καρέκλες της εξουσίας εσείς, στη θέση των σημερινών νεοδημοκρατών.
Η ευκολία με την οποία ο Γιώργος Παπανδρέου συμπεριέλαβε στους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ Μάνο και Ανδριανόπουλο, όπως παλαιότερα έκαναν στο ΠΑΣΟΚ με Ματζαπετάκη και Κοντογιαννόπουλο, ακόμη και η προώθηση του νεαρού Παπακωνσταντίνου ( πρώτου στη λίστα ευρωβουλής του 2009 ) που είναι ανιψιός του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, υπουργού εξωτ. της κυβέρνησης Μητσοτάκη και πολλά ακόμη που τώρα προσπερνάμε, καταδεικνύουν πολιτικό τυχοδιωκτισμό και όχι ανοικτούς ορίζοντες, ιδεολογική τρικυμία και όχι σταθερότητα και σοβαρότητα. Τέτοιες κινήσεις θυμίζουν την ΕΡΕ του 1965, που ανόητα βάσιζε την επιβίωσή της σε αυτομολούντες της ετέρας όχθης…
Δεν είναι όμως μόνο τα λάθη σε πρόσωπα, που καταδικάζουν το ΠΑΣΟΚ και προεξοφλούν την αποτυχία του. Η οικογενειοκρατία είναι επίσης ένα μεγάλο παθολογικό σύνδρομο του ΠΑΣΟΚ. Οι βουλευτές γόνοι οικογενειών μέσα στο ΠΑΣΟΚ, λυπούμαστε Γιώργο Παπανδρέου, αλλά είναι πολυπληθέστεροι εκείνων που βρίσκονται μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Εκτός, αν πιστεύεις Γιώργο, ότι είναι πρόοδος να πηγαίνουμε από τον παππού στο γιο και από τον γιο στον εγγονό και από το θείο στον ανιψιό.
Όσον τώρα αφορά τις επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου για σχέδιο Ανάν, για ιδιωτικά πανεπιστήμια και για τα τσιφτετέλια του με τους τούρκους αξιωματούχους, αυτά καλό είναι να τα ξεχάσουμε, γιατί θλιβόμαστε που τέτοια πρόσωπα – λόγω ονοματοπληξίας και μόνο – παραμένουν στο προσκήνιο.