Χωρίς ίχνος συστολής

Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2010-03-12 13:07:00 Timestamp ID : 1268399220

Οποιαδήποτε άλλη εποχή είχαν αξία οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι κάθε λογής ξεσηκωμοί, αφού θα μπορούσαν να πιέσουν την κυβέρνηση για παροχές, για παραχωρήσεις, για οπισθοχώρηση σε κάποιο μέτρο που θεσπίζονταν. Όμως φοβόμαστε ότι στην Ελλάδα του 2010 όλα αυτά είναι περασμένα μεγαλεία.

Οι ξεσηκωμοί, οι απεργίες, οι καταλήψεις, κανένα νόημα πλέον δεν έχουν, τα ταμεία του κράτους είναι άδεια, μία – μία οι κοινωνικές τάξεις θα χάνουν τα προνόμιά τους, θα ματώσουν όλες οι βολεμένες κατηγορίες συμπολιτών μας, μια νέα αρχή, επώδυνη αλλά σίγουρα πιο δίκαιη και πιο στέρεη, θα γίνει για τον τόπο και είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μάτια του κόσμου όλου που θα μας υποχρεώσουν να δείξουμε επιτέλους σοβαρότητα.

Είδαμε οι αγρότες πριν λίγο καιρό τι έπαθαν. Έκαναν μια απεργία με την οποία ταλαιπωρήθηκαν οι ίδιοι και ταλαιπώρησαν και όλο το λαό μας και δεν απεκόμισαν τίποτε. Την ευθύνη της μάταιης αυτής κίνησης είχαν κάποιοι αρρωστημένοι αγροτοπατέρες, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ότι οι εποχές άλλαξαν και ότι το μέλλον δεν θα βασιστεί σε εκβιασμούς και ελεημοσύνες, αλλά στο σχεδιασμό και την άρτια οργάνωση. Το ότι γύρισαν στα σπίτια τους άπρακτοι οι αγρότες δεν ήταν ήττα για την τάξη τους.

Ηθικά δεσμευτήκαμε όλοι, τουλάχιστο έτσι αισθανόμαστε εμείς της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, να στηρίξουμε και να αποζημιώσουμε τους αγρότες στο πολλαπλούν αύριο. Εκείνο που ηττήθηκε είναι ο αρρωστημένος συνδικαλισμός και η κομματική φαυλοκρατία, μα αυτά δεν θα ηττηθούν απλά, θα κριθούν υπεύθυνα και για το όλο χάος που σκιάζει από άκρου σε άκρο τη χώρα μας.

Επί σαράντα χρόνια, τα σάπια κόμματα, τα λεγόμενα και μεγάλα κόμματα, μοίραζαν προνόμια, διόριζαν παράνομα, λεηλατούσαν, εκμαύλιζαν την Ελλάδα. Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ από το 1992 που συνεστήθη, είχε καταγγείλει τη συμπεριφορά αυτή των δύο κομμάτων, είχε προειδοποιήσει ότι μαθηματικά τέτοιες τακτικές οδηγούσαν στη χρεοκοπία.

Λέγοντας την αλήθεια είχαμε φθάσει μέχρι του σημείου να γίνουμε «κακοί» με τον κόσμο. Τα πλήθη αρέσκονται στο βόλεμα και στην εύκολη ζωή, προτιμούσαν το διορισμό στο δημόσιο, από το να δουλέψουν σκληρά για να φτιάξουμε οικονομία με νεύρο και αντοχές.

Το εξωφρενικό είναι, ότι τώρα ζητούν από το λαό μας θυσίες, οι ίδιοι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας που ως χθες μας έταζαν, μας εξαπατούσαν, μας έδιναν ψεύτικες ελπίδες. Χωρίς αιδώ, χωρίς ίχνος συστολής, χωρίς καν την υποχρέωση άρθρωσης μιας συγνώμης, αυτοί που έφεραν την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής τώρα έχουν το θράσος να μιλάνε για νέο ξεκίνημα, ότι αυτά που ξέραμε δεν γίνεται να συνεχιστούν. Όλα βέβαια αυτά ενορχηστρώνονται με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που συνεχίζουν να προβάλλουν τα ίδια φθαρμένα και ξοφλημένα πρόσωπα, που συντέλεσαν στο να φθάσουμε εδώ που φθάσαμε.

Αν είχε ο κόσμος ακούσει το Βασίλη Λεβέντη από τη δεκαετία του 90, ούτε στο δημόσιο θα είχαν αναρριχηθεί τα μιλιούνια των αργόμισθων, ούτε τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είχαν πάει στράφι, ούτε η διαπλοκή και η διαφθορά θα μας είχαν δηλητηριάσει στο σημερινό βαθμό, ούτε η Ελλάδα θα έφθανε στη πτώχευση.

Νομίζαμε ότι οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις εξασφάλιζαν σταθερότητα, τώρα όμως βλέπουμε ότι έφεραν την πτώση στο κενό. Οι μεσσίες θα δραπετεύσουν ο ένας μετά τον άλλο. Είναι η ώρα να καταλάβουμε ότι μόνο η αληθινή δημοκρατία και η οργάνωση μας δίνουν θέση στην Ευρώπη του μέλλοντος.