Χλιδή μετά φόρων
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2010-03-19 13:07:00 Timestamp ID : 1269004020
Λυπούμαστε που ο κ. Παπανδρέου ακολουθεί δρόμο άγονο και αδιέξοδο, δρόμο που δεν λύνει τα προβλήματα της οικονομίας, απλά επισπεύδει την ίδια την κατάρρευσή του και την πτώση της κυβέρνησής του. Όλοι ομιλούν – 'Ελληνες και ξένοι – για ανάγκη μείωσης των δαπανών του δημοσίου, όλοι ζητούν μείωση της σπατάλης του αδηφάγου δημόσιου τομέα.
Μόνο ο κ. Γιώργος Παπανδρέου αδυνατεί να αντιληφθεί το τι ζητούν όλοι οι οικονομολόγοι και οι ειδικοί.
Αναφέρουμε μερικά παραδείγματα.
Απαγόρευση της διπλοθεσίας και της πολυθεσίας. Η κυβέρνηση φοβάται να πάρει αυτό το μέτρο, γιατί πολλοί μανδαρίνοι του ΠΑΣΟΚ θίγονται και χάνουν το βόλεμά τους.
Επίσης απαγόρευση των διπλών ή τριπλών συντάξεων, πάλι το ΠΑΣΟΚ δείχνει ατολμία γιατί ξέρει ότι θίγονται μέλη και στελέχη του.
Αν γίνουν τα πιο πάνω, εξοικονομούνται μεγάλα χρηματικά ποσά, αποφορτίζονται τα ασφαλιστικά ταμεία, επέρχεται δικαιοσύνη και πιάνουν δουλειά χιλιάδες ανέργων.
Ακόμη, η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ έχει ζητήσει κατάργηση του νόμου της χρηματοδότησης των κομμάτων από το κράτος και παραίτηση των βουλευτών από τα προκλητικά προνόμιά τους (5 υπαλλήλους που τους πληρώνει το κράτος, ένα αστυνομικό που τον πληρώνει το κράτος ) καθώς και από το ήμισυ του μισθού τους.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η Νέα Δημοκρατία σιωπούν για την ανάγκη θέσπισης ενός τέτοιου μέτρου, γιατί αυτό συνεπάγεται ότι θα γκρεμιστούν οι παράνομοι μηχανισμοί τους και τα «ασκέρια» των βουλευτικών γραφείων.
Ακόμη και σήμερα συνεχίζεται η αιμορραγία χρημάτων από υπουργεία και οργανισμούς όπως ΟΠΑΠ, ΕΡΤ. Κύριοι αποδέκτες των τεράστιων ποσών που ξοδεύονται είναι οι μεγαλοεκδότες, οι καναλάρχες, οι δημοσιογράφοι, διάφοροι σύλλογοι που εξυπηρετούν βουλευτές και κόμματα, κομματικούς νομάρχες και δημάρχους.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνεχίζεται αυτή η οικονομική αιμορραγία για να λιβανίζονται από τα ΜΜΕ κόμματα φθαρμένα, ξοφλημένα, που με τις πολυετείς ασωτίες τους μας έφεραν στην πτώχευση.
Ακόμη η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ έχει ζητήσει να μειωθούν μισθοί και συντάξεις του δημόσιου τομέα, που υπερβαίνουν τα δύο χιλιάδες ευρώ το μήνα και αντίστοιχα να αυξηθούν κατά 10% κατώτερα όρια μισθών και συντάξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, επιδόματα πρόνοιας, αναπηρίας, μονογονικών μητέρων –που σήμερα βρίσκονται αρκετά κάτω των χιλίων ευρώ το μήνα και αντιπροσωπεύουν ανθρώπους δυστυχισμένους αλλά αξιοπρεπείς, για τους οποίους κανένα συνδικάτο και κανένα κόμμα – πλην της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ – ποτέ δεν μίλησαν.
Ελήφθη ένα θετικό μέτρο (για το οποίο φωνάζαμε επί καιρό) να υπάρχει πλαφόν έξι χιλιάδων ευρώ μηνιαίως για όλους τους ανώτερους λειτουργούς του δημοσίου και των οργανισμών που ελέγχει το δημόσιο, όμως υποψιαζόμαστε ότι ούτε αυτό θα τηρηθεί και οι διάφοροι αξιωματούχοι του δημοσίου θα το καταστρατηγήσουν. Ακόμη μητροπολίτες, νομάρχες και υψηλόμισθοι του δημόσιου τομέα σιωπούν, παρά τις αλλεπάλληλες προσκλήσεις μας να παραιτηθούν από το ήμισυ του μισθού τους.
Η τάση του Γιώργου Παπανδρέου να βάλει φόρους ακόμη και στο… οξυγόνο που αναπνέουμε, όμως να αφήνει ελεύθερη τη χλιδή των κομματικών του επιτελείων, σύντομα θα τον γκρεμίσει από την εξουσία. Κοινή άλλωστε είναι η αίσθηση ότι όσοι φόροι και αν μπουν, η πτώχευση είναι μαθηματικά βέβαιη και οι συνθήκες προϋποθέτουν κυβέρνηση προσωπικοτήτων που θα εμπνεύσει αξιοπιστία στην Ευρώπη. Ο λόγος που η Ευρώπη διστάζει να μας στηρίξει, είναι γιατί ξέρει ότι στη χώρα μας υπάρχει ασωτία, υπάρχουν συνταξιούχοι σαράντα και σαράντα δύο ετών και όποια βοήθεια δοθεί, θα εξανεμιστεί άσκοπα για να βολεύονται οι ημέτεροι της κομματικής φαυλοκρατίας.