Οι επιπολαιότητες πληρώνονται

Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2010-04-16 12:07:00 Timestamp ID : 1271419620

Σε αυτή τη χώρα ο παλαιοκομματισμός και η οικογενειοκρατία έχουν καταστροφικές συνέπειες. Τριάντα χρόνια ροκάνισε στον τόπο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο αποκαλούμενος «εθνάρχης». Στο τέλος μας είπε το περιλάλητο «τώρα μάθετε κολύμπι» και μας άφησε στα κρύα του λουτρού. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έφαγε από την Ελλάδα περίπου ένδεκα χρόνια, μας είπε όμορφα συνθήματα, φόρτωσε στο δημόσιο ένα και πλέον εκατομμύριο ανθρώπους και άνοιξε τις πύλες της πτώχευσης.
Κυκλοφορούν νοσταλγοί της εποχής του, οι οποίοι ψιθυρίζουν το επιχείρημα ότι τότε φάγαμε όλοι ψωμί. Απαντάμε, πρώτον δεν φάγαμε όλοι ψωμί και δεύτερον το ψωμί δεν ήταν δεδουλευμένο και έτσι υποθηκεύθηκε η χώρα.

Εννέα χρόνια έφαγε από την Ελλάδα ο Σημίτης, το φαγοπότι συνεχίστηκε επί των ημερών του και η κομπίνα του 1999 στο χρηματιστήριο σημάδεψε για δεκαετίες την πορεία μας.
Η είσοδος της Ελλάδας στην ευρωζώνη είναι το μόνο ίσως καλό της εποχής Σημίτη, όμως το φαγοπότι, οι συναλλαγές στο χρηματιστήριο και η ακολασία των πρασινοφρουρών σκίασαν ασφυκτικά τις μνήμες της εποχής εκείνης,

Τα τρία χρόνια του Κ. Μητσοτάκη και τα πεντέμισι του Κώστα Καραμανλή δυστυχώς χαρακτηρίζονται σαν χρόνια αμαρτωλής διαχείρισης. Το πιο τραγικό είναι, ότι αμφότεροι οι εν λόγω έλεγαν ότι θα μειώσουν τον κρατισμό και θα νοικοκυρέψουν το κράτος, όμως στο δημόσιο φόρτωσαν και αυτοί στρατιές ημετέρων και ανύψωσαν το δημόσιο χρέος.

Τελικά αυτή η χώρα ζημιώθηκε από τις πολιτικές οικογένειες, η οικονομία μας κατεστράφη, οι αδικίες και οι ανισότητες έλαμψαν, τα εθνικά μας θέματα βούλιαξαν και η δημοκρατία μας είναι τριτοκοσμική, απόδειξη ότι τα ιδιωτικά κανάλια είναι στα χέρια των ληστών του χρηματιστηρίου, η δε ΕΡΤ διοικείται από κομματικούς εγκάθετους της εκάστοτε κυβέρνησης, που αποστολή έχουν να λανσάρουν τους άχρηστους και ασήμαντους και να εξοντώνουν και να φιμώνουν τους έχοντες λόγο και άποψη.

Στον όλο φαύλο κύκλο της διαφθοράς και της φασίζουσας λογικής που επικρατούν παντού, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει και ο λαός ο οποίος παρουσιαζόταν πρόθυμος να ψηφίζει τον οιονδήποτε, αρκεί να διορίζει τα παιδιά του στο δημόσιο, να βολεύεται με κάθε τρόπο, να λύνει προσωπικά του ζητήματα και ας βουλιάζει η χώρα.

  Τώρα πρέπει να ζούμε στον αστερισμό της αβεβαιότητας, της σύγχυσης, της λυπητερής κάθε είδους. Από το «έχουμε λεφτά» του Γιώργου Παπανδρέου και από το «κανένας φόρος δεν θα μπει», πήγαμε στα πακέτα μέτρων, στις εντατικές, στο ένα σκαλί πριν την αδυναμία δανεισμού, στους τιτανικούς, στο θα τα καταφέρουμε μόνοι μας, στα πιστόλια στο τραπέζι και τώρα, προς επαλήθευση πλήρη της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, στην αγκαλιά του ΔΝΤ. Δηλαδή μετά την 4η Οκτώβρη του 2009 πήραμε το ασανσέρ και όλο κατεβαίνουμε, μέχρι να πιάσουμε πάτο.

Μας φταίνε οι ξένοι, θα μας βοηθήσουν οι… Κινέζοι, να μας αποζημιώσουν 70 χρόνια μετά οι Γερμανοί, όμως όλα αυτά είναι επιχειρήματα δικολάβων και χασοδίκηδων, το φινάλε είναι ένα, εμείς οι 'Ελληνες θα πληρώσουμε, ούτε τα κλεμμένα θα επιστραφούν, ούτε τίποτε θα γίνει από όσα ασυνάρτητα και ανόητα ζητούν τα χρυσά παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας στα κανάλια της διαπλοκής.

Εμείς οι έλληνες δείξαμε επιπολαιότητα και βλακεία, εμείς θα πληρώσουμε για τα λάθη μας, εμείς και κανένας άλλος.

Από το 1992 η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ ζητούσε να σταματήσουν οι αλόγιστοι κομματικοί διορισμοί στο δημόσιο, να μειωθούν οι μεγάλες συντάξεις και οι πανύψηλοι μισθοί για να μπορέσουμε να ανεβάσουμε μισθούς και συντάξεις των κατωτέρων ορίων. Ακόμη ζητούσαμε να σταματήσει η χρηματοδότηση των κομμάτων από το κράτος και να αντικατασταθεί από ένα σύστημα ισότιμης μεταχείρισης όλων των κομμάτων και να λειτουργήσει η δημοκρατία και τα ΜΜΕ να λειτουργούν με κανόνες ισοτιμίας και πλουραλισμού και όχι σαν νταβαντζήδες και εκβιαστές επί του πολιτικού κόσμου.

Δεν ακούσαμε την ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ τόσα χρόνια, προτιμήσαμε την κίρκη του βολέματος και τώρα θα αιμορραγήσουμε για πολύ.