36 χρόνια σήψης και παρακμής
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2010-05-07 12:08:00 Timestamp ID : 1273234080
Η ψηφοφορία στη βουλή για την κύρωση των μέτρων για την οικονομία που μας επέβαλαν Ε.Ε. και ΔΝΤ, είχε και την ευχάριστη όψη της, αφού βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έδειξαν απειθαρχία και καταψήφισαν το νομοσχέδιο και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη ήδη διεγράφη από τη Νέα Δημοκρατία. Ο δικομματισμός εν ολίγοις αρχίζει να αμφισβητείται έντονα και διεργασίες για τη δημιουργία νέων κομμάτων ξεκινούν.
Η σήψη σημαδεύει πλέον έντονα τα δύο κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα και ο κόσμος με μεγάλη ευκολία βγαίνει έξω από τις κομματικές γραμμές. Βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους μιας μελανής περιόδου που κράτησε από το 1974 μέχρι σήμερα, μιας περιόδου που από τα κόμματα έλειπε η δημοκρατία, τα όργανα των κομμάτων υπήρχαν για το θεαθήναι, τα συνέδριά τους ήταν φιέστες και πανηγύρια, το απόλυτο κουμάντο το είχε ο αρχηγός και ένα παθογενές περιβάλλον που δημιουργούσε γύρω του προς εξασφάλιση της καρέκλας του. Οι ψηφοφόροι σίγουρα αισθανόντουσαν ότι χρησιμοποιούντο ως πιόνια και φερέφωνα, αποδέχονταν όμως αυτό το ρόλο, αφού τους γινόντουσαν εξυπηρετήσεις, ρουσφέτια, πολλοί δε από αυτούς κατελάμβαναν και οφίτσια. Όσοι τολμούσαν να καταγγείλουν το ασφυκτικό και φασίζον κλίμα που επεκράτησε επί δεκαετίες στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία, προφανώς διεγράφησαν. Το όλο σκηνικό παρ’ ότι σάπιο και ρυπαρό κρατήθηκε στη ζωή 36 χρόνια, γιατί το μαύρο πολιτικό χρήμα, οι μίζες δημοσίων έργων και κρατικών προμηθειών και το τοπίο στα ΜΜΕ λειτούργησαν απαγορευτικά για την ίδρυση υγιών κομμάτων.
Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, που ιδρύθηκε το 1992, προσπάθησε με τίμιες και διάφανες διαδικασίες να συγκρουστεί με το κατεστημένο, όμως οι ψηφοφόροι που βολεύονταν στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία και τα ΜΜΕ που συναλλάσσονταν με την κρατική εξουσία συμμάχησαν προς εξόντωσή μας. Θα μπορούσε ασφαλώς μεγάλο πλήθος ανθρώπων που διαπνέεται από τις μετριοπαθείς αρχές και θέσεις μας να μας είχε στηρίξει, όμως οι πολωτικές συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγονταν οι εκλογές, τα τεράστια χρηματικά ποσά που ξόδευαν τα δύο κόμματα στις εκλογές και η φίμωση που μας έκαναν τα ΜΜΕ που στο πρόσωπο του Βασίλη Λεβέντη ανεγνώριζαν τον κίνδυνο δίωξής τους για όσα είχαν κάνει οι ιδιοκτήτες τους στο σκάνδαλο του 1999 στο χρηματιστήριο, σκάνδαλο που λόγω του κακουργηματικού χαρακτήρα του δεν έχει ακόμη παραγραφεί και μπορούν μέχρι το 2019 να παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι ,στάθηκαν εμπόδιο.
Δεν είναι τώρα η κατάλληλη ώρα να καταγράψουμε τη διαδρομή της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ μέχρι σήμερα. Το σίγουρο είναι, ότι μέχρι τώρα δεν μπορέσαμε να στεγάσουμε το κομμάτι του εκλογικού σώματος που δικαιωματικά μας αντιστοιχούσε, πρώτα γιατί υπήρξαμε ειλικρινείς και έντιμοι σε μια εποχή που μεσουρανούσε η στυγνή συναλλαγή, δεύτερον γιατί ΜΜΕ και ντόπιο κατεστημένο ανέλαβαν εργολαβικά την πολιτική μας εξαφάνιση και τρίτο γιατί το πολιτικό σύστημα δημιούργησε αναχώματα του τύπου Σαμαρά, Τσοβόλα, Αβραμόπουλου και Καρατζαφέρη, στα οποία προσφέρθηκε στήριξη ΜΜΕ και δημοσιογράφων, με τελικό και μόνιμο στόχο την πολιτική θανάτωση της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ.
Να όμως που ο Θεός τα φέρνει έτσι, τα δύο κόμματα καταρρέουν υπό το βάρος των αμαρτημάτων τους και της λαϊκής κατακραυγής, ο Βασίλης Λεβέντης δικαιώνεται σχεδόν σε όλες τις προβλέψεις του για το πού θα έφθανε η χώρα με τους διορισμούς στο δημόσιο και τα σκάνδαλα, τα ΜΜΕ στα μάτια του κόσμου φέρουν τεράστιες ευθύνες που λανσάριζαν και στήριζαν ένα τόσο σάπιο πολιτικό σύστημα και τώρα ο λαός θα μπορέσει πολύ πιο ξεκάθαρα να ξεχωρίσει τους τίμιους από τους φαύλους.