Κέντρο, η ήρεμη δύναμη
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2010-06-18 13:10:00 Timestamp ID : 1276866600
Το κοινοβουλευτικό σύστημα είναι πράγματι το καλύτερο και δημοκρατικότερο πολιτικό σύστημα και είναι για τις περισσότερες χώρες μια ασφαλής λαϊκή κατάκτηση. Έχει ωστόσο μία αδυναμία, αυτή του να επέρχεται ασφυξία όταν τα πολιτικά ήθη έχουν παρακμάσει και οι πλειοψηφούντες της βουλής έχουν μεταβληθεί σε κλειστό κλαμπ εξουσιαστών και έχουν αποκοπεί από την κοινωνία. Ένα δικτατορικό καθεστώς βγαίνεις και το πολεμάς ανοικτά, γίνεσαι προσωρινά αντιστασιακός, αργότερα δικαιώνεσαι και αναγνωρίζεσαι. Ένα όμως κοινοβουλευτικό σύστημα που ασφυκτιά και βυθίζεται στη σήψη πώς να το πολεμήσεις, οι της εξουσίας θα σου χρεώσουν απείθεια στους νόμους, θα σου πουν περίμενε μέχρι τις επόμενες εκλογές και ψήφισε τότε κάτι άλλο. Το ερώτημα είναι, έχουν οι κοινωνίες με τα τεράστια σημερινά τους προβλήματα την αντοχή, την υπομονή, να περιμένουν μέχρι τις επόμενες εκλογές, μόνο και μόνο γιατί η ψήφος των προηγούμενων εκλογών ήταν ψήφος εγκλωβισμού, ελαφρότητας, επιπολαιότητας;
Η δημοκρατία συνεπώς και το κοινοβουλευτικό πολίτευμα για να λειτουργήσουν ομαλά και με ασφάλεια, προϋποθέτουν πληροφόρηση ανοικτή, πολίτες που δηλώνουν και είναι ώριμοι, πλειοψηφούντες στη βουλή που δεν ξεπερνούν το μέτρο και έχουν αίσθημα ευθύνης και θεσμούς που δεν περιορίζονται στη νομιμοφάνεια αλλά στην εφαρμογή τους επιμένουν να ταυτίζονται με την ηθική. Επειδή από όλα αυτά έχει αποκλίνει η σημερινή Ελλάδα, το μέλλον της είναι αβέβαιο και δημοκρατία και κοινοβουλευτισμός δοκιμάζονται σκληρά, χάθηκαν οι αξίες και ο αλληλοσεβασμός, ο καθένας πολίτης κοιτάζει το σαρκίον του και μόνο, κυβέρνηση και κοινοβούλιο αποδοκιμάζονται από παντού και η έκβαση του όλου κατηφορικού φαινομένου είναι απρόβλεπτη.
Πολλοί στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, κάνουν το λάθος ατενίζοντας την πτώση ηθών στην πολιτική να εκτρέπονται προς τα άκρα (είτε αυτά της δεξιάς, είτε τα αντίστοιχα της αριστεράς ) νομίζοντας ότι έτσι αντιδρούν ή τιμωρούν τους ενόχους της όλης εξαθλίωσης. Κάνουν όμως έτσι σίγουρα λάθος, γιατί μια κακή δημοκρατία, μια διεφθαρμένη όψη κοινοβουλευτισμού δεν την πολεμάς καταφεύγοντας στη βία και την ανευθυνότητα ακραίων ιδεολογιών. Την κακή ή τη νοσηρή δημοκρατία, το καθεστώς δηλαδή που μόνο κατά τον τύπο λειτουργεί και στην ουσία είναι συγκεκαλυμμένος ολοκληρωτισμός και εξουσιομανία λίγων οικογενειών και των οικονομικών συμφερόντων που κρύβονται πίσω τους, την πολεμάς μόνο με αγώνα για τίμια και διάφανη δημοκρατία, εξηγείς δηλαδή με επιχειρήματα και αγώνες στους συμπολίτες σου ότι τα δεινά προέκυψαν γιατί έχουμε δημοκρατοφάνεια και όχι δημοκρατία, γιατί η ίδια η κοινωνία επέτρεψε σε ελάχιστους να γίνονται αξιωματούχοι σε ένα δήθεν δημοκρατικό καθεστώς, ενώ στην ουσία ούτε καν δημοκράτες είναι, ούτε το λαό σέβονται.
Η πορεία αυτή, του να εξηγήσεις στον κόσμο πού βρίσκεται το στραβό και το λάθος και ότι μόνο μια ανοικτή, διάφανη, αξιόπιστη και δίκαιη δημοκρατία αποτελεί λύση, δεν είναι συνήθως εύκολη γιατί ο λαός δύσκολα ξεχωρίζει την πολιτική από τους πολιτικούς, δύσκολα αναγνωρίζει το λάθος του να ψηφίζει δημοκόπους και απατεωνίζοντες, επειδή δε οι προδοσίες τα τελευταία χρόνια διαδέχθηκαν η μία την άλλη, ο κόσμος στο μυαλό του συγχέει την πολιτική με κάποιους που εν ονόματί της απατεωνίζουν και παραβιάζουν κάθε δημοκρατική αξία και ηθική.
Για εμάς τους κεντρώους, το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που με οικογενειολαγνεία και με ρουσφέτια παρέσυρε τον κόσμο, τον αποκοίμισε και υποκριτικά παρίστανε ότι είναι η μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Με τη δύναμη της εξουσίας το ΠΑΣΟΚ παγίδεψε τον κόσμο. Τώρα είναι η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ αυτή, που με τη δύναμη της λογικής και των επιχειρημάτων θα βοηθήσει το λαό να διώξει κάπηλους και σφετεριστές από την εξουσία. Το χάλι στο οποίο φθάσαμε, στρώνει το δρόμο για την ήρεμη δύναμη του κεντρώου χώρου.