Πόσο λίγο προ των εκλογών είμαστε

Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2010-07-16 09:59:00 Timestamp ID : 1279274340

Η οικονομία της χώρας μας εξακολουθεί να βρίσκεται σε σημείο οριακό.  Οι περικοπές μισθών και συντάξεων που κάνει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι απομακρύνουν τον κατήφορο.
Η προβαλλόμενη σαν ασφαλιστική μεταρρύθμιση, ούτε εξυγιαίνει ούτε δυναμώνει τα υπό κατάρρευση ταμεία και έτσι πολύ γρήγορα θα χρειαστεί και νέα μεταρρύθμιση.

Στον τομέα των κρατικών δαπανών συνεχίζεται η πορεία των ελλειμμάτων, οι όποιες περικοπές είναι δειλές, το κράτος παραμένει σπάταλο, η χρηματοδότηση των κομμάτων αυξάνει κατά 11 εκατομ. ευρώ ετησίως αντί να κοπεί εντελώς, οι διπλοθεσίες και πολυθεσίες συνεχίζονται και οι διπλές και τριπλές συντάξεις παραμένουν και αυτές.

Οι σύμβουλοι και παρασύμβουλοι στα υπουργεία και στις ΔΕΚΟ συνεχίζουν να είναι στρατιές αδρά αμειβόμενες, οι βουλευτές εξακολουθούν να έχουν ανά πέντε άτομα έκαστος μετακλητούς και αποσπασμένους στα γραφεία τους και ανά ένα ή δύο αστυνομικούς έκαστος, προς δόξα της αχαλινωσίας των κρατικών δαπανών, επί πλέον η βουλή συνεχίζει να «απασχολεί» τα 232 άτομα που προσλήφθηκαν μετά τις εκλογές, των οποίων οι πλείστοι είναι παιδιά, ανίψια, στενοί συγγενείς βουλευτών, αρνούμενη να σεβαστεί το καθολικό κοινωνικό αίτημα για απόλυσή τους.

Ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου επιμένει να λέγει ότι το σταθεροποιητικό πρόγραμμα συνεχίζεται ομαλά, όμως οι Άραβες για τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά δεν …παρουσιάζονται, οι Κινέζοι παρά τις διαβεβαιώσεις τους βαδίζουν βήμα σημειωτόν, η επίσκεψη στη Λιβύη αποδεικνύεται άνθρακας, τα δημόσια έργα έχουν σταματήσει τελείως και οι εργολάβοι είναι απλήρωτοι εδώ και χρόνια.

Για την αγορά καλό είναι να σιωπήσουμε, γιατί εδώ επικρατεί νεκρική σιγή.  Όσον αφορά την πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για εξαγορά της ΑΤΕ και του Τ.Τ. εδώ καλό είναι να τηρούμε επιφυλάξεις, το ζητούμενο για την ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ είναι η βιωσιμότητα των ελληνικών τραπεζών, ο έλεγχος της δύναμής τους σε ρευστότητα και κεφαλαιακή επάρκεια, η διερεύνηση του κατά πόσον διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και ΕΚΤ βλέπουν τις ελληνικές τράπεζες σαν φερέγγυες, αυτά είναι τα σημαντικά.

Η αγορά από την Πειραιώς των δύο κρατικών τραπεζών, τώρα που έχει πέσει η χρηματιστηριακή τους αξία, συμφέρει μόνο την Τράπεζα Πειραιώς.  Είμαστε αντίθετοι με την πώληση «ασημικών» εν μέσω κρίσης, αμφιβάλλουμε αν η γενόμενη προσφορά, έστω και κατά τι βελτιούμενη, προστατεύει τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου.
Στην πρόσφατη συζήτηση στη βουλή για το ασφαλιστικό του δημοσίου, ακολουθήθηκε πάλι η τακτική του να χαρίζουμε πλασματικά χρόνια σε διάφορες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων. Σεβόμαστε τις ανάγκες και τα λογικά δικαιώματα ορισμένων ευαίσθητων κατηγοριών συμπολιτών μας, όμως δεν είναι εξυγίανση να βλέπεις τις ανάγκες ορισμένων και να εθελοτυφλείς στις ανάγκες των υπολοίπων, ούτε συνιστά μεταρρύθμιση τα 40 χρόνια εργασίας για άλλους να είναι αληθινά και για άλλους εν μέρει πλασματικά.  Η κυβέρνηση περισσότερο ομοιάζει να δίνει προεκλογικές υποσχέσεις, παρά να νομοθετεί με σοβαρότητα για βάθος χρόνου και έτσι υπονομεύει μόνη της την προσπάθειά της.
Το ίδιο επιπόλαιη είναι η στάση της κυβέρνησης στο ζήτημα της αποζημίωσης και παροχής υψηλών συντάξεων στους απολυμένους της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ.  Τελικά υποκύπτει στις αξιώσεις των απολυμένων, παρέχει εν μέσω κρίσης υψηλότατες αποζημιώσεις και επιδοτήσεις ασφαλίστρων και έτσι ενώ αρχικά υποκρίθηκε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν σαραντάρηδες και πενηντάρηδες συνταξιούχοι, επειδή όλοι αυτοί είναι οι εκλεκτοί του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, τους χρυσοπληρώνει σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.  Μόνο που έτσι χάνουμε περαιτέρω σαν κράτος την αξιοπιστία μας και φέρνουμε την πτώχευση πολύ πλησιέστερα.
Εν κατακλείδι η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ πιστεύει ότι το πολιτικό σύστημα παραμένει σάπιο και άρρωστο, όσο ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία το μονοπωλούν.  Η πτώχευση πέραν της οικονομικής κινδυνεύει να γίνει και ηθική, αν στον τόπο μας δεν γίνει ριζική και εκ θεμελίων πολιτική επανάσταση.