Όχι στις θυγατρικές και τα δεκανίκια
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2011-03-12 12:08:00 Timestamp ID : 1299931680
Η χορήγηση «νομιμοποίηση» στους 300 απεργούς πείνας της νομικής έδειξε πόσο άτολμο και παράλυτο είναι το κράτος. Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου κομπορρημόνησε ότι έλυσε το θέμα, ενώ στην ουσία δημιούργησε προηγούμενο για ανάλογα φαινόμενα στο μέλλον. Ονόμασε τη νομιμοποίηση ανοχή με εξάμηνες ανανεώσεις, η νομοθετική όμως κερκόπορτα άνοιξε …
Το ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη πλευρά θριαμβολόγησε, αφού πρώτα υπέθαλψε το φαινόμενο, έσυρε ένα ολόκληρο κράτος σε άτακτη υποχώρηση. Τα άλλα κόμματα καθ’ όλη την περίοδο εξέλιξης του ζητήματος τηρούσαν στάση πόντιου πιλάτου, τόνιζαν την ανθρωπιστική πλευρά αλλά και το φόβο να εκδηλωθούν ταραχές αν υπάρξουν νεκροί. Εξαίρεση η ακροδεξιά που έτριβε τα χέρια της θεωρούσα ότι τέτοια ζητήματα της δίνουν πόντους … Το δυο λαλούν και τρεις χορεύουν ίσχυσε επί του προκειμένου σε πλήρη μεγαλοπρέπεια.
Το να θέσουμε το μεταναστευτικό με σοβαρότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να επιμείνουμε σε ανεύρεση λύσης και σε ισότιμη κατανομή, μεταξύ των λαών της Ευρώπης, των βαρών από βίαιη μετακίνηση ανθρώπων εξ αιτίας των μεταβολών που συμβαίνουν σε Ασία και Αφρική, δεν έχουμε το κουράγιο δοθέντος ότι η οικονομική μας κατάσταση μας έχει οδηγήσει να ικετεύουμε Γερμανούς και Γάλλους για πολύ πιο άμεσα και ζωτικά ζητήματα. Το αποτέλεσμα διπλά επιζήμιο. Και στο μεταναστευτικό η κατάσταση θα επιδεινώνεται και στο οικονομικό μικρή αξία θα έχει η όποια στήριξη της Ευρώπης, εν όσω εμείς ως Έλληνες είμαστε ανήμποροι και απρόθυμοι να συμμορφώσουμε τα του οίκου μας, να μειώσουμε σπατάλες και συντεχνιακά προνόμια, και να κλείσουμε το χάσμα των αδικιών και ανισοτήτων.
Προβάλλουν Γιώργος Παπανδρέου και καθοδηγούμενα ΜΜΕ την άποψη, ότι η Ελλάδα κουράστηκε με τα σκληρά μέτρα και δεν αντέχει άλλα. Όσον αφορά το φτωχό λαό να συμφωνήσει η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ ότι πράγματι τα μέτρα είναι ασήκωτα και δυσβάστακτα. Άλλωστε η γνώμη μας είναι, ότι κακώς ζητήθηκαν θυσίες από τους φτωχούς και όσους έχουν εισοδήματα μικρότερα των δύο χιλ. ευρώ το μήνα, γιατί αυτοί κινούνται στα όρια ενός στοιχειώδους βιοπορισμού. Άλλωστε ήδη όλοι αυτοί πλήττονται από την αύξηση του κόστους ζωής και το επίπεδο ζωής τους έχει μειωθεί απελπιστικά. Όμως τους έχοντες και κατέχοντες τους έχουμε καθόλου πειράξει ; Όχι βέβαια.
Ούτε τη διπλοθεσία και πολυθεσία πατάξαμε, ούτε οι συνταξιούχοι να εργάζονται απαγορεύσαμε, ούτε τις διπλές και τριπλές συντάξεις κόψαμε, ούτε την αχαλινωσία του δημόσιου τομέα θίξαμε, ούτε τα λεφτά των κομμάτων κόψαμε, ούτε τους μισθούς προέδρου δημοκρατίας, πρωθυπουργού, υπουργών, βουλευτών, μητροπολιτών, δημάρχων, περιφερειαρχών και ανώτερων κρατικών λειτουργών μειώσαμε κατά 50% όπως επί καιρό ζητάει ο Βασίλης Λεβέντης, ούτε αυτούς που έχουν περισσότερα των τριών ακινήτων βάλαμε να πληρώσουν κάτι παραπάνω, ούτε κανένας πλούσιος στο ταμείο κατά της φτώχειας είδαμε να καταθέτει μια δεκάρα. Όλοι παραμένουν ασύδοτοι, αλλά κατά τα άλλα ισχυριζόμαστε ότι κουραστήκαμε με τα σκληρά μέτρα και δεν αντέχουμε άλλα.
Δηλαδή το όλο ζήτημα στην Ελλάδα είναι να μην πληρώσει ο πλούτος.
Συνεπώς, όση βοήθεια και αν μας παράσχουν οι Ευρωπαίοι, αφού εμείς είμαστε δηλητηριασμένοι από ρουσφέτι και βόλεμα, η βοήθεια πάει στράφι και αυτό το γνωρίζουν στην Ευρώπη. Η λύση είναι μία. Να γίνουν εκλογές, ο λαός να τιμωρήσει τα κόμματα που μας έφεραν ως εδώ και να μπουν στη βουλή επαναστάτες και όχι δεκανίκια και τρόφιμοι του διαφθορείου της ξοφλημένης μεταπολίτευσης, όπως μας υποδεικνύουν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ.