Σε αναμονή άτακτης κατάρρευσης
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2012-10-05 14:57:00 Timestamp ID : 1349449020
Η τροπή που λαμβάνουν τα πράγματα καθίσταται ολονένα και πιο επικίνδυνη. Ένας πρωθυπουργός, ο κ. Σαμαράς, ο οποίος επί δύο χρόνια (2009 – 2011) υπήρξε σφόδρα αντιμνημονιακός, τώρα έχει γίνει υπέρμαχος του μνημονίου και παρουσιάζεται ως εγγυητής της παραμονής μας στο ευρώ. Αυτό έχει γελοιοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι επί δύο χρόνια σήκωναν αντιμνημονιακά λάβαρα στα κανάλια και τώρα στις δηλώσεις τους, άλλοι τα μασάνε, άλλοι αντιφάσκουν, άλλοι συνεχίζουν να κατηγορούν το μνημόνιο για να τα έχουν καλά με τους ψηφοφόρους. Έτσι όμως η κυβερνητική πολιτική δεν τυγχάνει υπεράσπισης στην κοινωνία και ένας από τους λόγους που προδικάζουν την πτώχευση και την άτακτη κατάρρευση είναι και αυτός.
Αν ο κ. Σαμαράς από το 2009 ακολουθούσε πιο σώφρονα τακτική, αν συμφωνούσε στον Ευρωπαϊκό δρόμο των διαρθρωτικών αλλαγών και βοηθούσε την τότε κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να κάνει σοβαρότερες και πιο αξιόπιστες διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους, ίσως το μνημόνιο να το γλυτώναμε, ή αν όχι, να ήταν αισθητά βελτιωμένο και να πρόβλεπε ρήτρες ανάπτυξης, ακόμη και προσυμφωνημένο σχέδιο μείωσης ποσοστού του όλου χρέους.
Όμως, ο κ. Σαμαράς άφησε μόνο του το Γιώργο Παπανδρέου να σηκώσει το βάρος της διαπραγμάτευσης και αυτός τα έκανε μούσκεμα και αφού επί δύο χρόνια ταξίδευε διαρκώς από χώρα σε χώρα, τελικά παραιτήθηκε, έκανε αυτό που ο Βασίλης Λεβέντης του ζήτησε λίγο μετά τις εκλογές του 2009 διαβλέποντας την τραγωδία στην οποία θα βάδιζε ο τόπος. Το ότι επί δύο χρόνια ο κ. Σαμαράς ομοίαζε στον πολιτικό του λόγο με τον κ. Τσίπρα και την κ. Παπαρήγα, αποτελεί για τον ίδιο ένα μεγάλο στίγμα που στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα δύσκολα θα λησμονηθεί.
Το τραγικό του πράγματος είναι ότι τώρα ο κ. Σαμαράς θυμίζει πάρα πολύ το Γιώργο Παπανδρέου στα μέτρα που λαμβάνει. Κόβονται μισθοί και συντάξεις, επιδόματα κάθε μορφής, αυξάνει η φορολογία σε όλα και όλα αυτά για τη «σωτηρία» μας, προς τι λοιπόν τα κατηγορώ του κ. Σαμαρά προς το ΠΑΣΟΚ της περιόδου 2009 – 2011, αφού την ίδια τακτική ακολουθούν;
Αν πάλι ο κ. Σαμαράς θεωρεί, ότι οι αποκρατικοποιήσεις που σχεδιάζει τον διαφοροποιούν από το ΠΑΣΟΚ, πλανάται. Τις μεν ζημιογόνες επιχειρήσεις δεν θα καταφέρει να τις πουλήσει (ή αν τις πουλήσει, θα πουλήσει μόνο το υγιές τμήμα τους και στο κράτος θα μείνουν τα χρέη), τις κερδοφόρες κακώς τις πουλάει, για δε τη δημόσια γη που ετοιμάζεται να πουλήσει, να προσέξει, μπορεί στο τέλος να κάτσει στο σκαμνί γι’ αυτό.
Όσον αφορά τον κ. Τσίπρα και το δήθεν πρόγραμμά του που παρουσίασε στη ΔΕΘ, νομίζουμε επαλήθευσε πλήρως την ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ που τον ονομάζει σοφιστή. Το πρόγραμμά του δεν ήταν πρόγραμμα αλλά σόφισμα που υποτιμούσε τη νοημοσύνη όλων μας.
Ο κ. Τσίπρας δήλωσε «έτοιμος» να κυβερνήσει και να επιστρέψει μισθούς και συντάξεις που έκοψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, να μεγαλώσει το δημόσιο, να εκβιάσει τους ευρωπαίους να μας χαρίσουν το χρέος και να τους αναγκάσει να αλλάξουν πολιτική. Αν όλα αυτά τα πιστεύει ο κ. Τσίπρας, τότε δεν είναι σοφιστής όπως τον αποκαλέσαμε αλλά κάτι πολύ οδυνηρότερο…
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι ο κ. Τσίπρας για κατάργηση της χρηματοδότησης των κομμάτων από το κράτος, για αφαίρεση των προνομίων των βουλευτών, για αφαίρεση αποσπασμένων και μετακλητών από κόμματα, για αφαίρεση συντάξεων από τέως βουλευτές και πολλά άλλα τηρεί απόλυτη σιωπή. Το μόνο που κάνει είναι, όταν γίνεται απεργία ή διαδήλωση, να είναι ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ και Καμμένος δίπλα δίπλα στις κάμερες και να τονίζουν πόσο δίκιο έχουν οι απεργούντες…