Το Ευρώπη και αντι-Ευρώπη φύλλο συκής
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2012-12-20 19:59:00 Timestamp ID : 1356033540
Ο Ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Ελλάδας είναι η πάγια θέση της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Άλλοι ταλαντεύθηκαν στο παρελθόν και ταλαντεύονται ακόμη με τόσο σοβαρά ζητήματα. Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε σαν αντιευρωπαϊκό κόμμα, μεταλλάχθηκε στη συνέχεια σε φιλοευρωπαϊκό και σήμερα επίσημα τάσσεται υπέρ της ευρώπης, ένας ένας όμως οι βουλευτές του «φεύγουν» από το πλοίο. Πολλοί από αυτούς τους αυτομολούντες βουλευτές θα πολιτευθούν ως υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, ιδού η σοβαρότητα.
Η Ν. Δ ξεκίνησε σαν φιλοευρωπαϊκό κόμμα, το διάστημα που κυβέρνησε ψηφοθηρούσε και λαΐκιζε, δεν φρόντισε να ευθυγραμμισθούμε ούτε ουσιαστικά, ούτε καν θεσμικά, με τα εις την ευρώπη ισχύοντα, ο Κώστας Καραμανλής υπερχρέωσε τη χώρα, ο δε κ. Σαμαράς επί δυόμιση χρόνια ηγήθηκε αντιμνημονιακού αγώνα για να αυτοαναγορευθεί τώρα σε πρωτοπόρο των μνημονίων και να κατηγορεί κάθε διαφωνούντα ως ανήκοντα στο λόμπυ της δραχμής. Οφείλει ωστόσο να ξέρει ο κ. Σαμαράς ότι μπορεί τα δικά του περί ηθικής αντανακλαστικά να του επέτρεψαν τέτοια κωλοτούμπα, όμως για το αντιευρωπαϊκό μένος που κυριαρχεί στην Ελλάδα φέρει μεγάλη ευθύνη, το δε μένος αυτό θα είναι η αιτία κατάρρευσης και της δικής του κυβέρνησης.
Χρυσοχοΐδης, Ανδρουλάκης και πολλοί άλλοι μιλάνε, ο μεν πρώτος για δημιουργία ευρωπαϊκού μετώπου, ο δε δεύτερος για ένωση όλων των αριστερών (υποτίθεται) δυνάμεων σε ένα ισχυρό πόλο. Ο χωρισμός του πολιτικού πεδίου υπό τέτοια λογική, διευκολύνει τους Ευρωπαίους να μας διώξουν από το ευρώ, ποιοί είναι τόσο ανόητοι να δίνουν δάνεια και διευκολύνσεις σε μία χώρα που αύριο μπορεί να έχει αντιευρωπαϊκό προσανατολισμό;
Ακόμη ο χωρισμός του πολιτικού μας συστήματος σε Ευρώπη και αντιευρώπη τροχοπεδεί κάθε σχέδιο αλλαγών στη χώρα μας, με αδιευκρίνιστη την κρίσιμη επιλογή πού ανήκουμε, ποιός θα συνομιλήσει, ποιος θα συνάψει συναλλαγές μαζί μας; Από τέτοιες ασάφειες η χώρα μας ζημίωσε και στο μακρινό αλλά και στο πιο πρόσφατο παρελθόν. Τους μόνους που συμφέρουν τέτοιες νοσηρές εμπνεύσεις περί του πολιτικού τοπίου στη χώρα μας, είναι αυτούς που φοβούνται ότι χωρίς τέτοια εξέλιξη θα αποθάνουν πολιτικά ή θα κληθούν να τους αποδοθούν ευθύνες για την πτώχευση της χώρας. Οι. σχεδιαστές λοιπόν ενός τέτοιου πολιτικού μέλλοντος επιδιώκουν να σώσουν το τομάρι τους και να κρατήσουν τις καρέκλες τους στο νέο σκηνικό.
Η Ευρώπη ωστόσο δεν είναι ιδεολογία, είναι η φυσική θέση της Ελλάδας, είναι η κοινή μοίρα που συνενώνει εκατομμύρια πολιτών για να διεκδικήσουν επιτυχέστερα την προκοπή, την ανάπτυξη και την πρόοδο και να μην επαναλάβουν τα μοιραία λάθη του παρελθόντος. Η ιδεολογία είναι τελείως άλλο πράγμα, είναι η οπτική για το ποιό αναπτυξιακό μοντέλλο θα επιλέξουμε, η οριοθέτηση των σχέσεων των κοινωνικών εταίρων, η πίστη στη δημοκρατία και η θωράκιση της κάθε χώρας απέναντι στα φαινόμενα του φασισμού και της υπονόμευσης από οργανωμένες μειοψηφίες που θέλουν δια της βίας να επιβληθούν, ιδεολογία τέλος είναι το όραμα, το βαθύτερο όνειρο κάθε πολίτη, κάθε λαού, για το που βαδίζουμε, ποιά κοινωνική αρχιτεκτονική θεωρούμε πιο αρμόζουσα για τη χώρα μας.
Η Ευρώπη είναι η κοινή μας μοίρα, η ιδεολογία είναι κάτι άλλο, είναι το προσωπικό δικαίωμα κάθε ανθρώπου να αγωνίζεται και να φαντάζεται ένα κόσμο καλύτερο. Αυτοί που πάνε να κάνουν την Ευρώπη ιδεολογία, ομολογούν ότι αυτό που δήλωναν μέχρι σήμερα το δήλωναν μηχανικά και κορόϊδευαν τον κόσμο. Εμείς οι κεντρώοι δεν συμμετείχαμε στο πελατειακό πανηγύρι της μεταπολίτευσης, δεν κοροϊδέψαμε κανένα, δεν αλλάζουμε τις ιδέες μας σαν τα πουκάμισα και προειδοποιούμε ότι κόλπα και τρίκ δεν θα περάσουν και ότι υλικά κατεδάφισης και λείψανα του παρελθόντος στη νέα Ελλάδα δεν έχουν θέση, όσο και αν τα κανάλια της διαπλοκής με το ζόρι διατηρούν πεθαμένες καταστάσεις στο προσκήνιο.