Ευρωπαϊκή Ένωση
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2014-04-17 21:20:00 Timestamp ID : 1397769600
Ευρωπαϊκή Ένωση
Η Ένωση Κεντρώων έχει τονίσει ότι η Ευρωπαïκή Ένωση αν θέλει να γίνει το αντίπαλο δέος των ΗΠΑ, αν θέλει να γίνει το φρένο στον Αμερικάνικο επεκτατισμό, πρέπει να συμπεριλάβει σύντομα και τη Ρωσία, ώστε εκτός από οικονομική δύναμη να γίνει και τεράστια οπλική μηχανή που σίγουρα θα αποτελέσει την υπερδύναμη του επόμενου αιώνα.
Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι εύκολο και γιατί το υπονομεύουν οι ΗΠΑ, αλλά και γιατί η οικονομική κατάσταση των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ καταγράφεται σήμερα τόσο ρευστή και ζοφερή. Υπάρχει κόστος για να συμπεριληφθεί η Ρωσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κόστος που σήμερα τα κράτη μέλη της αρνούνται να καταβάλουν.
Όμως και όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποκτά τη στρατιωτική μηχανή της Ρωσίας, δεν θα έχει προοπτικές υπερδύναμης, θα είναι απλά παράρτημα των ΗΠΑ ή θα είναι άοπλος γίγαντας.
Ευρωβουλή και ‘Ενωση Κεντρώων
Oι προτεραιότητες της Ένωσης Κεντρώων στην Ευρωβουλή εφ’ όσον εισέλθει σε αυτή θα είναι:
- Προώθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
- Oικονομική αλληλεγγύη των κρατών μελών.
- Βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας σε όλα τα κράτη μέλη με πλουραλισμό στα ΜΜΕ.
- Θέσπιση απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος σε όλα τα κράτη μέλη.
- Από κοινού αντιμετώπιση προβλημάτων παιδείας, υγείας, ανεργίας, μεταναστευτικού.
- Θέσπιση κοινής πολιτικής για εμπόριο, τουρισμό, αγροτική ανάπτυξη, συνταξιοδοτικό.
- Στήριξη της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και θρησκευτικών δογμάτων.
- Στερέωση σε κοινή βάση του τρόπου απονομής της δικαιοσύνης προς διασφάλιση της αξιοπρέπειας, της περιουσίας και των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών της Ευρώπης.
Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
Στηρίζουμε τη θέσπιση και κύρωσή του πάνω στις αρχές που μνημονεύθηκαν ανωτέρω, θεωρούμε όμως λάθος που κάποια κράτη καθυστέρησαν την κύρωσή του, το 2004. Παρ’ όλα αυτά έχουμε και εμείς τις ενστάσεις επί του κειμένου που προτάθηκε προς κύρωση τότε.
Οι όποιες όμως ενστάσεις δεν πρέπει να καθυστερούν την κοινή πορεία, κάθε καθυστέρηση είναι επιζήμια για τους πολίτες της Ευρώπης.
Ο Ευρωσκεπτικισμός ουσιαστικά είναι το σύνολο δικαιολογημένων πολλές φορές ενστάσεων, όμως δεν αντιπροτείνει κάτι συγκεκριμένο και συμμαχεί με κέντρα που ωφελούνται από μία εξασθενημένη Ευρώπη. H Ε.Ε. πρέπει να αποκτήσει ισχυρό ρόλο : Διπλωματικό, οικονομικό, ακόμη και στρατιωτικό, γιατί μόνο έτσι μπορεί να γίνει αντίβαρο στην παντοδυναμία των ΗΠΑ.
Βέβαια, όταν μια χώρα γίνεται υπερδύναμη, ξέρει ποια είναι, τι θέλει, πού στοχεύει, ενώ όταν πολλές χώρες πρέπει να ενωθούν για να γίνουν υπερδύναμη, πρέπει να παραμερίσουν διαφορές, εγωισμούς, ανταγωνισμούς, πρέπει να κάνουν θυσίες. Ωστόσο, εφόσον οι θυσίες αυτές πετύχουν τότε η δύναμη είναι πολύ μεγάλη.
Οικονομική κρίση
Σχετικά με την οικονομική κρίση θεωρούμε ότι οι χώρες πρέπει να στραφούν σε επενδύσεις γρήγορης απόδοσης. Είναι λάθος να ξοδεύονται κρατικά χρήματα σε θνησιγενείς τομείς και σε επιχειρήσεις καταρρέουσες και μη αναστρέψιμες. Πρέπει να υπάρξουν λύσεις για απασχόληση του εκτός αγοράς εργατικού δυναμικού με ειδικούς νόμους και να διευκολυνθεί ο χαμηλότοκος δανεισμός μεταξύ των κρατών προς διασφάλιση της νομισματικής και τραπεζικής σταθερότητας.
Στην οικονομία δεν χωρούν πάντα συνταγές και χρειάζεται σύνεση και αποφασιστικότητα καθ’ όλο το μήκος διάρκειας της κρίσης.
Ευρωπαϊκή Ένωση, ONE και €.
H εισαγωγή κοινού νομίσματος στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένα προχωρημένο στάδιο συμπόρευσης των Ευρωπαϊκών λαών.
Η Ευρώπη μόνο ενωμένη πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά μπορεί να αποτελέσει ένα μεγάλο πόλο με προοπτική υπερδύναμης στο διεθνές προσκήνιο.Βέβαια, όταν μια χώρα γίνεται υπερδύναμη, ξέρει ποια είναι, τι θέλει, πού στοχεύει, ενώ όταν πολλές χώρες πρέπει να ενωθούν για να γίνουν υπερδύναμη, πρέπει να παραμερίσουν διαφορές, εγωισμούς, ανταγωνισμούς, πρέπει να κάνουν θυσίες.
Ποια είναι η ΟΝΕ;
Η ΟΝΕ είναι σύστημα νομισματικής ένωσης, σύστημα που κάνει το χρήμα φθηνότερο αφού δεν υπόκειται σε κινδύνους αυξομειώσεων, σύστημα που καθιστά τις συναλλαγές ευκολότερες αφού δεν έχεις κόστος αλλαγής, νομίσματος, σύστημα που επιτρέπει σε κράτη, ιδιώτες και επιχειρήσεις ανετότερη χάραξη της οικονομικής τους στρατηγικής, σύστημα που τέλος γκρεμίζει τα οικονομικά σύνορα μέσα στα τείχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπονοείται ότι προϋπόθεση της ύπαρξης της ΟΝΕ είναι η εξομοίωση των δεικτών της οικονομίας, η ίδια περίπου πιστοληπτική ικανότητα των κρατών – μελών, η συγκράτηση του τιμαρίθμου και η συμμόρφωση των κρατών – μελών στα συμφωνηθέντα για τη διάρθρωση οικονομικών μεγεθών και κλάδων της οικονομίας.
Με άλλα λόγια η μείωση του πληθωρισμού, η μείωση του εξωτερικού χρέους, η μείωση των επιτοκίων και η διαρθρωτική συμμόρφωση είναι τα μεν τρία πρώτα όφελος για την οικονομία ακόμη και για τα κράτη που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το δε τέταρτο (η διαρθρωτική συμμόρφωση) είναι υποχρέωση ανειλημμένη για όλα τα κράτη που εισήλθαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση άσχετα αν δέχονται ή όχι την ΟΝΕ.
Ακόμη πιο απλά, επιμένουμε ότι η ΟΝΕ συμφέρει τον τόπο μας, το δε ασύμφορο είναι η ανήθικη, η άδικη, η άνιση και κοινωνικά απαράδεκτη πολιτική που ασκήθηκε στη χώρα μας τα τελευταία τριάντα χρόνια και που μαθηματικά θα μας οδηγούσε στα σημερινά αδιέξοδα.
Πρέπει την ΟΝΕ να την κρατήσουμε, να την αξιοποιήσουμε, τους φαύλους όμως που μας κυβερνούν δεκαετίες τώρα, αυτούς να απορρίψουμε στα άχρηστα.
Στις προκλήσεις των καιρών μας πρέπει να απαντήσουμε ΝΑΙ και αυτό κάνει η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, τους υπεύθυνους όμως του εξευτελισμού της χώρας, του ευτελισμού των αξιών, γιατί συνεχίζουμε να τους ψηφίζουμε;
Αν πάλι κάποιοι κλάδοι υποφέρουν, αν η οικονομία παραλύει, πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες, τις αληθινές αιτίες.
Η συγκέντρωση του χρήματος σε λίγα διαπλεκόμενα χέρια είναι η πρώτη μεγάλη αιτία.
Δεν υπάρχει χρήμα, δεν δίνουν πια οι τράπεζες χρήμα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Έτσι καθίσταται θνησιγενής ο κύριος όγκος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτό υπόσχεται η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ να το αλλάξει, να το διορθώσει αρκεί βέβαια ο λαός να ψηφίσει ώριμα.
Η έλλειψη σχεδιασμού, μέριμνας από το κράτος και η πορεία κάποιων χωρίς προοπτική στο χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας είναι η δεύτερη μεγάλη αιτία.
Η παράδοση του Χρηματιστηρίου στις μεγάλες και ιδιοκτησιακά ύποπτες εταιρείες και η μη υποχρέωση των εταιρειών αυτών να επενδύουν τα χρήματα που παίρνουν από το Χρηματιστήριο είναι η τρίτη σοβαρή αιτία, που εσωκλείει και τον κίνδυνο να χάσει κάποια στιγμή ο κόσμος τα λεφτά του.
Τέταρτη αιτία είναι η εξακολουθούμενη άλωση του κράτους από τα κόμματα, η συνεχιζόμενη ροπή διορισμών και προσλήψεων στο δημόσιο, η παροχολογία και η πολιτική σήψη.
Η Ελλάδα παραδίδεται ανοχύρωτη στην πρόκληση της ΟΝΕ.
Λίγοι έχουν το θάρρος να λένε την αλήθεια, αυτοί που λένε την αλήθεια δεν εισακούονται, ο δε λαός δεν θέλει την αλήθεια γιατί αισθάνεται ότι έχει βολευτεί και επιβίωνε σε ένα φαύλο και νοσηρό σύστημα.
Ακόμη και σήμερα κόμματα σαν το ΠΑΣΟΚ που υποτίθεται ότι συντάσσονται με την ΟΝΕ, από την άλλη μεριά υπόσχονται προσλήψεις και διορισμούς και ελπίζουν να ξαναπάρουν ψήφο υπό τη νοοτροπία του παρελθόντος.
Έχουμε λοιπόν κόμματα που απορρίπτουν από βλακεία ή άγνοια ή στειρότητα την ΟΝΕ, και κόμματα που φραστικά τη στηρίζουν, με τα έργα τους όμως την φρενάρουν, την υπονομεύουν ή κωλυσιεργούν απρόθυμα να αναχαράξουν την πολιτική τους στα νέα δεδομένα.
Και τέλος έχουμε μία ΈΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ που δηλώνει ναι, λέγει την αλήθεια είναι άγνωστο όμως μία κακομαθημένη κοινωνία πόσο κουράγιο ή δύναμη έχει να υιοθετήσει την αλήθεια αυτή.
Στην Ε.Ε μπήκαμε ως συνέταιροι. Με τους κανόνες που όρισαν οι της Ε.Ε (τότε ΕΟΚ), ως αρχικοί συνέταιροι. Κανόνες τους οποίους αποδεχθήκαμε.
Στην πορεία αποδείχθηκε πως η Ελλάδα δεν φέρθηκε όπως άρμοζε και δεν τήρησε τους κανόνες αυτούς. Δεν περιορίσαμε τα ελλείμματα, δεν βελτιώσαμε το επιχειρηματικό περιβάλλον, δεν επενδύσαμε τα πακέτα Ντελόρ, δεν βελτιώσαμε τον κρατικό μηχανισμό.
Μοιραία, ξεσπώντας η παγκόσμια οικονομική κρίση, σάρωσε οικονομίες χωρών με παθογένειες, όπως η Ελλάδα.
Δανειστήκαμε ως χώρα κεφάλαια που θα έπρεπε να είχαν δοθεί σε πραγματική ανάπτυξη (για παράδειγμα υποδομές και παροχή κινήτρων για επιχειρηματικότητα.
Κεφάλαια τα οποία δόθηκαν όμως ως παροχές χρηματικές σε μερίδα συμπολιτών μας.
Δεν επενδύσαμε τα χρήματα των πακέτων Ντελόρ (για να γυρίσουμε στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν) ως οφείλαμε αλλά τα κατασπαταλήσαμε.
Μοιραία, μην έχοντας τις απαραίτητες υποδομές να αντισταθούμε στην παγκόσμια οικονομική κρίση, η Ελλάδα αναγκάστηκε μέσα σε λίγα χρόνια (4), να κάνει όσα θα έπρεπε να είχαν γίνει σταδιακά και μέσα σε 30 χρόνια και επιπλέον, να επιστρέψει όσα δανείστηκε τα προηγούμενα έτη και μάλιστα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο : υπερφορολόγηση.
Τα δάνεια που έλαβε η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου στη δεκαετία του 1980 για να μπορέσει να πληρώσει τις αυξήσεις μισθών, ξεκίνησαν να λήγουν το 2010.
Η κ. Μέρκελ, είδε πως είναι προς όφελος της χώρας της να ασκήσει έναντι της Ελλάδος (και άλλων Ευρωπαϊκών χωρών με οικονομικά (προβλήματα) μια πολιτική που θα απέφερε πολλαπλά κέρδη.
Τιμωρώντας την Ελλάδα με αυτό τον τρόπο, παραδειγματίζονται και άλλες χώρες σε παρόμοια οικονομική κατάσταση.
Είναι δημοκρατική η στάση της κ. Μέρκελ;
Προστατεύει τα συμφέροντα των πολιτών της χώρας της. Αυτό, από μόνο του, το να προστατεύει ένας ηγέτης την χώρα του, είναι Δημοκρατικό για τη Γερμανία, αλλά ίσως όχι για την Ελλάδα που ανήκει στις χώρες που βάλλονται.
Οι πολιτικοί της Ελλάδος σήμερα, πασχίζουν να βρουν τρόπους να εξυπηρετήσουν ένα χρέος, που είναι σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστεί χωρίς ουσιώδη ανάπτυξη.
Ουσιώδης ανάπτυξη δεν επέρχεται με το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος αλλά με δημιουργία κινήτρων για πρωτογενή παραγωγή και αξιοποίηση της τουριστικής μας βιομηχανίας.
Ως χώρα, η Ελλάδα οφείλει να είναι αυτάρκης στο μέγιστο δυνατό βαθμό (και να εισάγει όσα δεν είναι σε θέση να καλυφθούν από εγχώριους πόρους) και να δίνει την ευκαιρία στους πολίτες της να επιχειρούν επαγγελματικά κάτω από προϋποθέσεις ικανές (παράδειγμα : σταθεροί φορολογικοί συντελεστές για φυσικά και νομικά πρόσωπα) να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, άρα φορολογητέα ύλη, άρα σταθερά έσοδα για το κράτος μας.
Ποια Ευρωπαϊκή Ένωση θέλουμε;
Θέλουμε ένωση με προοπτικές υπερδύναμης ή θέλουμε παράρτημα των ΗΠΑ;
Όσον αφορά την ΟΝΕ, ο Ελληνικός λαός παραμένει απληροφόρητος.
Όσοι Έλληνες και Ελληνίδες τάσσονται υπέρ της ΟΝΕ αδυνατούν να εξηγήσουν τους λόγους, όσοι πάλι είναι κατά της ΟΝΕ απλά χρεώνουν λάθος στην ΟΝΕ την πολύπλευρη κρίση που μαστίζει την κοινωνία μας
Η κρίση όμως στην Ελλάδα οφείλεται στο ότι τόσα χρόνια τώρα λαμβάνονται χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση που διοχετεύονται σε αδειανές μεριές ή λεηλατούνται από τους επιτήδειους, η οικονομία μας έμεινε απροσάρμοστη, οι ανισότητες μεγάλωσαν, πολλοί κλάδοι αβοήθητοι κατέρρευσαν, ο τζίρος των επιχειρήσεων μειώθηκε απελπιστικά, ενώ οι μισθοσυντήρητοι και οι συνταξιούχοι ξεπερνούν ήδη τα όρια της εξαθλίωσης.
Άρα ο λαός στο πρόσωπο της ΟΝΕ κατηγορεί την ανόητη πολιτική των κυβερνήσεων, ενώ οι κυβερνήσεις έχοντας να κάνουν με ένα λαό απληροφόρητο, τα δικά τους λάθη και στα εγκλήματα που έκαναν, αναζητώντας άλλοθι, τα χρεώνουν στην ΟΝΕ.
Πολύ λοιπόν εξυπηρετική είναι η ΟΝΕ για το ΠΑΣΟΚ και για τη Νέα Δημοκρατία, μια και βρίσκουν άλλοθι για την ανέντιμη πολιτική που άσκησαν και ασκούν.
Υπάρχουν και κόμματα που κατηγορούν την ΟΝΕ ότι δήθεν δημιουργεί νέα τάξη πραγμάτων και καλούν το λαό να πολεμήσει κατά της ΟΝΕ, δεν μας εξηγούν όμως σε τι φταίει η ΟΝΕ ή ποια άλλη λύση προτείνουν έξω και πέρα από αυτή.
Αυτά τα κόμματα εξομοιώνονται με τους φανατισμένους που επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται ότι οι εποχή της στείρας αντιπολίτευσης και της ξύλινης γλώσσας έχουν περάσει.
Δεν πρέπει πια να κατηγορούμε μόνο, αλλά να μιλάμε επιχειρήματα και να εξηγούμε τι θα κάναμε αν καλούμασταν να διαχειριστούμε τα πράγματα.