Η περίπτωση Βασίλη Λεβέντη
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2015-05-02 08:20:00 Timestamp ID : 1430554800
Η περίπτωση Βασίλη Λεβέντη
Η περίπτωση του πολιτευτή Βασίλη Λεβέντη είναι ίσως μοναδική στα πολιτικά χρονικά του τόπου. Ο ίδιος ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία το 1992 με την ίδρυση του κόμματος της Ένωσης Κεντρώων (αν κι η συμμετοχή του στην πολιτική χρονολογείται ήδη απ’ το 1974 με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ) και ταυτόχρονα μέσ’ απ’ τις τηλεοπτικές συχνότητες του Καναλιού 67 κι άλλων εξαπέλυε πραγματικούς μύδρους εναντίον όλων.
Ποιά είναι, όμως, εκείνα τα χαρακτηριστικά της παρουσίας του στη δημόσια ζωή της χώρας που καθιστούν την περίπτωσή του ξεχωριστή κι ιδιάζουσα; Κι άλλοι πολιτευτές και πολιτευόμενοι του παρελθόντος ή του παρόντος διέθεταν ή διαθέτουν αυτά τα χαραχτηριστικά αλλά η διαφορά τους με τον Βασίλη Λεβέντη είναι διαφορά τόσο στην έ ν τ α σ η όσο και στην π ο ι ό τ η τ α.
Επί 25 περίπου χρόνια εμφανίζεται συνεχώς και αδιαλείπτως, και με μια εμμονή που παραξενεύει πολλούς, σε τηλεοπτικά κανάλια μικρής εμβέλειας ασκώντας κριτική προς πάσα κατεύθυνση. Για πρώτη φορά ένας υποψήφιος για το βουλευτικό αξίωμα εμμένει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα στις εμφανίσεις του στη δημόσια ζωή της χώρας χωρίς να έχει εκλεγεί ποτέ (κι άρα χωρίς την κάρπωση αξιώματος ή άλλου οφέλους απ’ αυτή του την προσπάθεια) και χωρίς να έχει στήριξη από οικονομικούς ή άλλους «πολιτικούς» παράγοντες. Κι ενώ άλλοι θα είχαν παραιτηθεί προ πολλού από έναν τέτοιο μοναχικό και μάταιο αγώνα, αυτός συνεχίζει ακάθεκτος και με την ίδια ρώμη που ξεκίνησε, χάριν σ’ αυτή του την χάλκινη υπομονή, την σπάνια απαντημένη σ’ άνθρωπο.
Οι απόψεις του περί πολιτικής κι άλλων κοινωνικών ζητημάτων χαραχτηρίζονται από σ τ α θ ε ρ ό τ η τ α και σ υ ν έ π ε ι α. Οι εκπομπές του 1992 ή 1993 στο Κανάλι 67 δεν διαφέρουν σε πολλά πράγματα ως προς το περιεχόμενο και τα μεταδιδόμενα μηνύματα απ’ τις πιο πρόσφατες εμφανίσεις του σε τοπικά κανάλια της βορείου Ελλάδας. Αυτή η σταθερότητα δεν απορρέει βέβαια μόνον απ’ τον μόνιμο χαραχτήρα των κοινωνικών προβλημάτων, πράγμα που θα δικαιολογούσε αυτή την συνέπεια στις απόψεις, αλλά κυρίως απ’ τη σ υ μ π ά γ ε ι α της συνείδησής του και απ’ την άρνησή του να υιοθετεί του συρμού και της μόδας αντιλήψεις και ιδέες περί κοινωνικών προβλημάτων ή να κρατάει τη γνωστή στάση ό λ ω ν των πολιτικών: όπου φυσάει ο άνεμος!
Η κριτική του όλα αυτά τα χρόνια συνίσταται κατά κανόνα σε ε π ι κ ρ ί σ ε ι ς πολιτικών προσώπων είτε του παρελθόντος είτε του παρόντος, ο ν ο μ α σ τ ι κ ά και με σ τ ο ι χ ε ί α. Είναι ίσως η πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας που κάποιο πρόσωπο μιλάει ε ι δ ι κ ώ ς και ω μ ά και α ν ο ι χ τ ά για σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν α πρόσωπα και πράγματα χωρίς να υπολογίζει οποιοδήποτε κόστος (οι δύο απόπειρες δολοφονίες που έγιναν εις βάρος του, η μία το 1993 στην Καλλιθέα κι η άλλη το 1996 στα Μάλγαρα δεν τον πτόησαν ποτέ κι ίσα-ίσα αποδεικνύουν την ενοχλητική χροιά και σφοδρότητα της κριτικής του). Είν’ επίσης η πρώτη φορά που πολιτικό πρόσωπο παρασταίνει την πραγματικότητα χωρίς σκόντο και μισόλογα, χωρίς διάθεση συμβιβασμού των αντιθέσεών της – κι είναι αυτή ακριβώς η ιδιότητα που χαραχτηρίζει τους ε ν ά ρ ε τ ο υ ς και γ ε ν ν α ί ο υ ς ά ν δ ρ ε ς!
Η κριτική του όμως δεν κατευθύνεται μόνο προς τα πολιτικά πρόσωπα αλλά και προς τους ίδιους τους ψηφοφόρους, ανεξαρτήτου χρώματος και τοποθετήσεων. Ποιός δεν θυμάται εκείνο τον χαραχτηρισμό του για την μεγάλη μάζα των Ελλήνων που ψήφιζαν και ψηφίζουν σαν ζώα; Ωστόσο τις περισσότερες φορές με απλούς κι εύληπτους για τον πολύ κόσμο συλλογισμούς προσπαθούσε να τον ξ υ π ν ή σ ε ι λέγοντας του την α λ ή θ ε ι α και θέτοντας τον προ των πραγματικών ε υ θ υ ν ώ ν τ ο υ (και για του λόγου το αληθές, ας δει με προσοχή ο κάθε ενδιαφερόμενος τα σχετικά video που υπάρχουν στο διαδίκτυο και καλύπτουν χρονικά την 25ετή τηλεοπτική παρουσία του Βασίλη Λεβέντη). Μια στάση εντελώς ξένη προς τα πολιτικά ήθη του τόπου όπου ό λ ο ι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί θυμίζουν εκείνον τον καρυωτακικό δημόσιο υπάλληλο που χτυπούσε φιλικά αλλά υποκριτικά και με αηδία την πλάτη του ανωτέρου του και κανείς δεν διανοείται να δυσαρεστήσει το εκλογικό σώμα.
Αυτή του όμως η στάση να μην θέλει να εξαπατήσει τις μάζες ενώ αντίθετα επιδίωκε και επιδιώκει να τις απαλλάξει απ’ την πλάνη είν’ ίσως κι ο κύριος λόγος που δεν εκλέχτηκε ποτέ βουλευτής, δεν συμπεριλήφθηκε το κόμμα του σε καμία προεκλογική δημοσκόπηση και δεν φιλοξενήθηκε σε μεγάλα κανάλια (πλην ελαχίστων περιπτώσεων) όλα αυτά τα 25 χρόνια – με λίγα λόγια, αυτός είναι ο λόγος που έγινε το θύμα μιας υποκριτικής κι έρπουσας κοινωνίας και όχι ο κύριος της. Και ίσα-ίσα είναι αυτά τα θλιβερά και τραυματικά για την «δημοκρατία» περιστατικά που φανερώνουν και αποδεικνύουν ότι π ρ ά γ μ α τ ι ο Βασίλης Λεβέντης παρουσιάζει, εις πείσμα αυτών, στον όχλο όλες εκείνες τις προφάνειες που τον δυσαρεστούν και τον βγάζουν απ’ τις πλάνες και το βόλεμα!
Η περίπτωση Βασίλη Λεβέντη είναι σ π ά ν ι α και α π α σ τ ρ ά π τ ο υ σ α και γιαυτό ίσως αξίζει την προσοχή μας. Αν θα καταφέρει να μπει ποτέ στη βουλή είναι κάτι που δεν το γνωρίζω, όπως δεν γνωρίζω αν θα συνεχίσει να διατηρεί αυτά τα αγνά χαραχτηριστικά στον λόγο του και στην στάση του σε περίπτωση που εκλεγεί κάποτε βουλευτής.
Πολλοί θα βγουν και θα πουν ότι κάνω διαφήμιση στο κόμμα του ή ότι τον στηρίζω. Ας το πουν, ποσώς με ενδιαφέρει! Όταν κάνεις κριτική οφείλεις όχι μόνο να μην υπερτιμάς από αγάπη αλλά και να μην υποτιμάς από μίσος, αδιαφορία ή άγνοια!
Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης