Ὁ αἰώνιος ὰδιορθωμός μας

Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2015-07-14 10:32:00 Timestamp ID : 1436869920

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡEI ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΗΤΑΙ καὶ νὰ διαιωνίζῃ τὴν παρουσία του πρέπει νὰ πείθῃ τὸν κόσμο ὅτι δουλεύει γι’ αὐτόν. Ἔτσι, ἀνὰ τακτὰ διαστήματα γεννάει αὐτόκλητους «σωτῆρες». Ἡ ἀνάγκη αὐτὴ εἶναι τόσο μεγαλύτερη καὶ τόσο συχνότερη, ὅσο πιὸ γρήγορα κι εὔκολα ἀντιλαμβάνεται ὁ κόσμος ὅτι ὁ κάθε καινούργιος «μεσσίας» εἶναι ἴδιος κι ἀπαράλλαχτος μὲ τὸν προηγούμενο καταργηθέντα.

Τὰ παραδείγματα πολλά: Ἡ ΝΔ μὲ τὸ ΠΑΣΟΚ ποὺ ἐναλλάσσονται στὴν ἐξουσία γιὰ χρόνια μοιράζοντας «ἐλπίδες» ἢ τάζοντας λαγοὺς μὲ πετραχήλια· τὰ διάφορα μικρὰ καὶ κοντοήμερα «κόμματα» τῆς ΠΟΛ.Α., τοῦ ΛΑΟΣ, τοῦ ΚΕΠ, τῆς Δημοκρατικῆς Συμμαχίας κ.ἄ. ποὺ ἱδρύθηκαν γιὰ ν’ ἀποφευχθοῦν τὰ ὑψηλὰ ποσοστὰ ἀποχῆς κι ὡς ἐκ τούτου νὰ διατηρηθῇ ὁ ἀριθμὸς τῶν ψηφοφόρων ποὺ ἀλείφουν τὶς μηχανὲς τοῦ συστήματος· τελευταῖα οἱ δύο «καινούργιες» «δυνάμεις», ὁ ΣΥΡΙΖΑ κι ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ ποὺ ἦρθαν γιὰ ν’ ἀνανεώσουν τὶς «ἐλπίδες» τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος καὶ ν’ ἀποκαταστήσουν τὴν ἐμπιστοσύνη του πρὸς τὸ προαιώνιο πολιτικὸ κατεστημένο.

Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ κατρακύλισμα τῆς χώρας στὸ ἔρεβος εἶναι ἀναπόφευχτο, ὑπάρχουν, δυστυχῶς, ἀκόμα καμπόσες συνειδήσεις ποὺ συνεχίζουν νὰ πιστεύουν καὶ νὰ αὐτοπαρηγοριοῦνται ὅτι τώρα ποὺ ἔχουμε κατέβη στὸν βυθὸ τῆς σκάλας τοῦ κακοῦ, θὰ φυτρώσουν στὰ πλευρὰ τὰ φτερὰ τὰ οὐρανοφόρα τὰ μεγάλα, ποὺ λέγονται ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσὴ Αὐγὴ ἢ ὅ,τι ἄλλο θέλετε, καὶ θὰ μᾶς ἀνεβάσουν. Καὶ πῶς νὰ μὴν τὸ πιστεύουν ὅταν ἀρέσκονται νὰ τοὺς βλογᾶν τὰ γένια ὅλοι αὐτοὶ οἱ «αἰσιόδοξοι» δῆθεν παρηγορητὲς καὶ τάχα διορθωτὲς τοῦ ἀ δ ι ο ρ θ ω μ ο ῦ μας ποὺ δροῦν τάχα ἐν ὀνόματι κοινωνιοκεντρικῶν ἢ ἀνθρωπιστικῶν ἀξιῶν ἢ ἀρχῶν.

Ἀλλὰ ἔτσι γίνεται πάντα: Μπροστὰ σ’ ἕναν ψοφοδεῆ καὶ μικρονοϊκὸ ὄχλο δημιουργοῦνται πάντα οἱ προϋποθέσεις ἐκεῖνες γιὰ τὴν ἀνάδειξη ψευτοσωτήρων καὶ σαλταροεπιδέξιων «ταγῶν» ποὺ ὅλο προσπαθοῦν τάχα ν’ ἀλλάξουν κάτι ἀλλὰ στὴν πραγμτικότητα καμμία τέτοια πιθανότητα δὲν διαφαίνεται στὸν ὁρίζοντα.

Γενικὸ συμπέρασμα: Ἀ δ ι α φ ο ρ ῆ σ τ ε γ ι ὰ α ὐ τ ο ὺ ς τ ο ὺ ς ἐ π ί δ ο ξ ο υ ς «σ ω τ ῆ ρ ε ς» καὶ κρατᾶτε πάντ’ ἀνοιχτὰ πάντ’ ἄγρυπνα τὰ μάτια τῆς ψυχῆς!