Αντισταθείτε επιτέλους!
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2015-09-01 01:07:00 Timestamp ID : 1441069620
ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ ἐπικαλοῦνται τὴ σ ω τ η ρ ί α προκειμένου νὰ μαντρώσουν τὶς μᾶζες προτοῦ τὶς στείλουν στὸν Καιάδα. Γιὰ ὅλους αὐτοὺς ἡ σωτηρία συντελεῖται μόνον μέσα στὴν ὁμάδα (κόμμα, παράταξη κ.λ.π.) καὶ ποτὲ ἔξ’ ἀπ’ αὐτή. Σωτηρία σ’ ἐπίπεδο π ρ ο σ ω π ι κ ῆ ς σ υ ν ε ί δ η σ η ς δὲν ὑφίσταται στὴν πολιτική. Κι ἂν ποτὲ κάποιο π ρ ό σ ω π ο διεκδικήσῃ μιὰ τέτοια σωτηρία, ὁδηγεῖται στὴν «πυρά» γιατὶ τὸ π ρ ό σ ω π ο συνιστᾶ ἐ λ ε ύ θ ε ρ η ἀπ’ ὅποιας λογῆς «ἀφιόνια» συνείδηση, μὴ συντασσόμενη μὲ τὶς προσφερόμενες «λυτρώσεις» ποὺ ὑπόσχονται τὰ κατεστημένα ὅλου τοῦ κόσμου (εἴτε πολιτικά, εἴτε κονωνικὰ εἴτε ὅ,τι θέλετε).
Κοιτῶντας τὴν Ἑλλάδα ἀπ’ τὸ δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο καὶ δῶθε, διαπιστώνει κανεὶς ὅτι ἡ πορεία της ἦταν καθοδικὴ σ’ ὅλους τοὺς τομεῖς μὲ τέρμα (;) καὶ πάτο (;) τὴν ἀποφράδα περίοδο 2009-2015. Κι ὅλο αὐτὸ τὸ κατρακύλισμα παρὰ τὰ συνθήματα ὅλων τῶν προηγούμενων χρόνων γιὰ «σωτηρία» μέσ’ ἀπ’ τὴ μαζικότητα (πορεῖες, διαδηλώσεις, ἀπεργίες), τὴν σώνει καὶ καλὰ ἔνταξη σὲ παρατάξεις καὶ τὴ δουλικὴ μετακίνηση μεγάλων ὁμάδων πληθυσμοῦ πότε στὸ ἕνα κόμμα καὶ πότε στ’ ἄλλο.
Θεωρῶ ὅτι ἡ περιλάλητη ἀλλαγή (σωτηρία), ποὺ τὴν περιμένουν οἱ Ἕλληνες ὡς μάννα ἐξ οὐρανοῦ κοντὰ δυὸ αἰῶνες τώρα, προϋποθέτει τὴ ῥιζικὴ μεταμόρφωση σ’ ἐπίπεδο ἀτομικῆς συνείδησης καὶ μόνον. Κι αὐτὸ πετυχαίνεται μέ: (α) τὴν ἀπαγκίστρωση ἀπ’ τὸ κομματικὸ κοπάδιασμα ἢ ἄλλες μορφὲς μαζικότητας ποὺ μοιραῖα σὲ καθιστοῦν ἄ τ ο μ ο, δηλαδὴ μὴ αὐτόβουλο καὶ μὴ αὔταρχο ὄν· (β) τὴν ἀνάληψη προσωπικῆς εὐθύνης γιὰ ὅ,τι συμβαίνει γύρω σου· (γ) τὴ βελτίωση τοῦ μορφωτικοῦ σου ἐπιπέδου μέσῳ τῆς αὐτοσυνείδησης καὶ τῆς συναναστροφῆς σου μὲ τὰ ἄξια (γιὰ νὰ πάψῃς νὰ βλέπῃς μὲ μάτια προβατίσια) καὶ (δ) τὴν ἀνάληψη τοῦ ῥόλου σου ὡς π ρ ό σ ω π ο (καὶ τὸ κάθε π ρ ό σ ω π ο ἀντιδιαστέλλεται ἀπ’ τὸ ἄτομο στὸ ὅτι πραγματώνει καθημερινῶς ποιότητες ἀσυνήθιστες καὶ πασχίζει γιὰ ἐπιτεύγματα ποὺ τὸ ἄτομο δὲν μπορεῖ ἢ δὲν θέλει νὰ πασχίσῃ – ἐπιτεύγματα οὐσιαστικά, εἴτε στὸν λόγο εἴτε στὴν πράξη, ἀκυρωτικὰ τῆς τσαπατσουλιᾶς, τῆς προχειρότητας καὶ τῆς χαμηλῆς ποιότητας ζωῆς).
Πολὺ φοβᾶμαι ὅτι ἡ κομματικοποίηση κι ἡ συμμετοχὴ στὶς πάντα κατευθυνόμενες πορεῖες καὶ διαδηλώσεις ὁδηγεῖ «εἰς τὸ μεγάλο Τίποτε».
Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης