Ο συμπαθητικός κ. Λεβέντης
Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2016-09-15 13:49:00 Timestamp ID : 1473947340
Σην καριέρα μου τους συνάντησα ολους κι όλες… η για να ειμαι απολύτως ειλικρινής: τους περισσότερους. Έπληξα/βαρέθηκα 99φορές στις 100…. και τη μία φορά (στiς 100) που δεν μου συνέβη είναι με τον αδελφό μου… επειδή είναι αδελφός μου και τον αγαπώ. χαχαχαχαχα
Οσοι με διαβάζετε ίσως να θυμάστε ότι ποτέ δεν γράφω υπέρ κάποιου πολιτικού.
Ο δημοσιογράφος ενημερώνει δεν πατρονάρει. Ισως να μην εχουν πολλοί την ίδια γνώμη… αλλά στα παλιά μου τα παπούτσια … η δικιά μου είναι αυτή.
Στην καριέρα μου τους συνάντησα ολους κι όλες… η για να ειμαι απολύτως ειλικρινής: τους περισσότερους.
Πριν απο καμμια 15αριά μέρες έτρωγα στον "Μπάμπη". Μονος και πολυ βαριεστημένος που είναι Αυγουστος και εγω δεν είμαι διακοπές μαζί με τα παιδιά μου.
Ειχα σχεδόν τελειώσει όταν με πλησίασε ο φίλος μου το Τάκης Διαμαντόπουλος, που είναι ενας εκ των ιδιοκτητών της ταβέρνας.
-Ελα να σε γνωρίσω…
Απενάντι και διαγώνια καθόντουσαν δυο όμορφες/κούκλες φιλες και τρώγανε.
Τα μάτια μου άστραψαν απο ελπίδα.
-Σε ποιόν να με γνωρίσεις;
-Στον Πρόεδρο!
-Ποιόν Πρόεδρο;
Μου έδειξε προς την αντίθετη μερια της αίθουσας… στη γωνία.
Ο Βασίλης Λεβέντης καθόταν στο τραπέζι μαζί με μια κυρια και δυο άλλους άνδρες.
-Ελα μωρε Τάκη…
-Ελα σου λέω!
Τον ακουλούθησα κοιτάζοντας με λυπη το καρπουζάκι μου που με περίμενε.
Αντε πάμε να γνωρίσουμε ακόμα εναν πολιτικο.Πλησίασα.
-Κύριε Πρόεδρε να σας γνωρίσω τον κ. Αντώναρο.
Γυρισε με κοιτάξε και μου΄σκασε ενα χαμόγελο.
Σηκώθηκε. (Αυτο μου'κανε εντύπωση… οι πολιτικοί συνήθως χαιρετούν καθιστοί!!!)
-Α με τον σπουδαίο πατέρα…είπε και μουδωσε το χέρι.
Kάθισα δίπλα του …έξω από το τραπέζι …για να τους αφησω να φάνε με την ησυχία τους.
Στη διάρκεια καταλαβα ότι οτι οι δυο άνδρες ήταν οι αστυνομικοί ασφαλείας του και η κυρία, η σύζυγός του… η κ. Νατάσσα.
Στον Βασίλη Λεβέντη μου έκαναν εντυπωση μερικά πράγματα και επειδή δεν εχουν ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέση με πόλιτική ή (ακόμα περισσότερο) με κόμματα σας τα παραθέτω:
Ειναι ο πρώτος εν ενεργεια πολιτικός που σε όλη τη διάρκεια της συνάντησης μας (θα διήρκεσε πάνω από μία ώρα) δεν είπε λέξη περί πολιτικής.
Μα ούτε μία.
Ηταν ενας κα-ν-ο-νι-κός άνθρωπος , πολύ μορφωμένος με απίστευτες γνωσεις για διάφορα θέματα τα οποία προσεγγιζε με μια υψηλής ποιότητας χιουμορ.
Επρεπε να'σαι πολύ προσεκτικός για να αντιληφθείς οτι οι δυο άλλοι άνδρες στο τραπέζι ήταν της ασφάλειας του… Θα μπορούσαν καλλιστα να ηταν ανήψια του… ενδιαφερόταν αν ειχαν φάει…αν ολα ήταν εντάξει…
Διαθέτει μιαν ευγένεια άλλης εποχής… όπως σας είπα , καθόμουν ελαφρως πίσω και διαγωνια… καθε φορά που μου απηύθυνε τον λόγο γυρνούσε προς το μέρος μου και μου μιλούσε ΠΑΝΤΑ στον πληθυντικό και πάντα με φιλικό χαμόγελο.
Μου είπε με πονο ψυχής για έναν νεαρό συνεργάτη του (στο γραφείο) που έφυγε από τη ζωή …επειδή είχε φοβία με τους γιατρούς.
-Δεν μπορέσαμε να τον βοηθήσουμε…. είπε και η μπουκιά φάνηκε οτι δυσκολα του κατέβαινε.
Μου άρεσε γιατι δεν ηταν καθόλου επιτηδευμένος…. ήξερε οτι δίπλα του είχε εναν δημοσιογράφο, αλλά δεν προσπάθησε να μου "περάσει" τίποτα.
Και ενα τελευταίο: Εχω κάτσει σε δίπλα σε δεκάδες ανθρωπους της εξουσίας… ειδικά πολιτικούς… οι περισσότεροι αν όχι όλοι το βασικό τους ενδιαφέρον είναι αν τους…βλέπουν (αναγνωρίζουν) οι τριγύρω. Ειναι εξαιρετικά ενοχλητικό αυτο.
Δεν συνέβη ούτε μία φορά με τον Βασίλη Λεβέντη.
Ήταν απόλυτα προσηλωμένος στην παρέα του, στην κουβέντα και στο φαγητό του.
Α, και ενα άλλο: Γελούσε με τα δικά του αστεία… αλλά και με τα αστεία των άλλων… Η εξουσία ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ… εκείνος άκουγε.
Του είπα μία ιστορία…
Αφησε προσεκτικά τα μαχαιροπηρουνα του στο πιάτο… έστρεψε ολο το κορμί του προς εμένα και με άκουσε αμίλητος… στο τέλος είχε 2-3 διευκρινιστικές ερωτησεις.
Απέναντι του η συζυγός του.
Αγαπω τίς γυναίκες που εχουν έξυπνο βλέμμα.
Αγαπώ τις γυναίκες που έχουν αποψη, η οποία δεν πηγάζει από την ισχύ του συζύγου τους.
Η κ. Νατάσσα είναι μία απ' αυτές.
Φεύγοντας με…φίλησαν και οι δυο….
Χαχαχαχαχαχαχαχα δεν μου'χει ξανατυχει αυτό.
Περασα πολύ καλά.
Γελασαμε ολοι μας εκείνο το μεσημέρι.
Σαν να γνωρισα τυχαία μια παρεα που συμπάθησα.
Ναι τον συμπάθησα τον κ. Λεβέντη.
Πολιτικά;
Δεν είπα πολιτικά…ως άνθρωπο είπα… και πως θα μπορούσα να τον κρίνω πολιτικά όταν ό ιδιος (το επαναλαμβάνω) δεν είπε ούτε λέξη περί πολιτικής;
Αν η ανθρωπιά παίζει ρόλο στις πολιτικές σας προτιμήσεις, τον συστηνω.
Ετσι κι αλλιώς η ψήφος είναι μυστική.
Ηταν Αυγουστος και δεν είχα πάει διακοπές.
Δεν είχα δει τα παιδιά μου.
Ημουν σε στενοχωρημένο mood.
Oταν σηκώθηκα από εκείνο το τραπέζι η διάθεση μου είχε αλλάξει θεαματικά προς το καλύτερο.
Αυτό.
Πηγή : http://www.sdna.gr/genikes-eidiseis/article/238202/o-sympathitikos-k-leventis