Τηλεοπτικές άδειες και άλλα… συμπεράσματα

Ημερομηνία αρχικής ανάρτησης : 2016-11-16 10:45:00 Timestamp ID : 1479293100

Το θεμα των τηλεοπτικών αδειών αποτέλεσε – και συνεχίζει να αποτελεί – ένα κομβικό θέμα για την κυβέρνηση εφόσον εκεί, κυρίως, είχε στηρίξει τον αγώνα της κατά της περιβόητης διαπλοκής.
Ωστόσο, αποτελεί έναν πρώτης τάξεως «χάρτη» για να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα, τα όποια μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

α) Η διαδικασία η οποία επελέγη μπορεί να ήταν σωστή αλλά ο τρόπος, θύμιζε Άγρια Δύση, όπου το μόνο που ενδιέφερε ήταν, θεωρητικά, τα χρήματα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να εμφανιστεί η κυβέρνηση – και  μάλιστα της Αριστεράς – ωσάν το μόνο που την ενδιέφερε να ήταν το ταμείο και πόσα χρήματα θα συγκεντρώσει. Συνθήκες Καζίνου, δηλαδή.

β) Η κυβέρνηση έκανε ότι περνούσε απο το χέρι της για να υποστηρίξει την παραπάνω θέση, δίνοντας το δικαίωμα σε άτομα, τα οποία έχουν εμπλοκή σε δικαστικές υποθέσεις, καλώς ή κακώς , να συμμετέχουν στη διαδικασία. Αυτόματα έχασε το ηθικό πλεονέκτημα περί πολεμικής κατά της διαπλοκής.

γ) Οι κυβερνώντες εξετέθησαν ανεπανόρθωτα, όταν ένας εκ των υπερθεματιστών δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος. Αυτό, κατ΄ ανάγκη, δεν είναι κακό πλην όμως όλο το προηγούμενο διάστημα υπερθεμάτιζαν υπέρ του!

δ) Σε καμία διάταξη δεν υπάρχουν τα στοιχεία εκείνα που θα περίμενε κανείς ότι θα απαιτούσε μια κυβέρνηση της Αριστεράς για να στηθούν οι νέοι τηλεοπτικοί σταθμοί και πίσω από τα οποία θα υποχρεούνταν να στοιχηθούν οι παλιοί. Διατάξεις που θα επέτρεπαν την ανάταση του πνεύματος ,την καθοδήγηση στην μάθηση ,τη συμμετοχή στον πολιτισμό. Προφανώς ,όλα αυτά είναι δευτερεύοντα ζητήματα , μπροστά στο χρήμα. Το αφήγημα «πάταξη της διαπλοκής» υπήρξε από τα βασικά συνθήματα του προεκλογικού και μετεκλογικού κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι ,κάτω απο το βάρος της διακήρυξης ,με βουλιμικό τρόπο, αγνοώντας θεσμούς και κανόνες, έτρεξε να προλάβει το ΣΤΕ και έπεσε στην παγίδα της αλαζονείας.

στ) Η επόμενη ημέρα της απόφασης του ΣΤΕ βρίσκει μια κυβέρνηση σε νευρικό κλονισμό, αφού το μόνο επιχείρημα που κατάφερε να αρθρώσει ήταν ότι θα χάσει μια κατηγορία παιδιών τα χρήματα που είχαν εισπραχθεί απο τους καναλάρχες και τώρα θα πρέπει να επιστραφούν .

Κι, εδώ, ακριβώς, βρίσκεται η ουρά της ιστορίας ,με τις τηλεοπτικές άδειες. Δυστυχώς, αποδείχθηκε, με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, ότι οι κυβερνώντες αυτοσχεδιάζουν ανάλογα με τα γούστα τους,  χωρίς κανενα προγραμματισμό και εντελώς στο «πόδι». Δείχνουν μια περιφρόνηση για τη δομή των πραγμάτων , η οποία όμως δεν ακουμπάει σε καμία ιδεολογική πλατφόρμα, όσον αφορά τις κινήσεις και τις διαδικασίες αλλά ακουμπάει σε έλλειψη γνώσης και ημιμάθεια.
Το κερασάκι στην τούρτα φυσικά ήταν η πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει πρόεδρος του ΕΣΡ ο Βύρων Πολύδωρας. Φτηνά τερτίπια μιας πολυφορεμένης στρατηγικής. ‘Η όπως αλλιώς θα λέγανε στον ΣΥΡΙΖΑ: όταν η φαντασία πάει στην εξουσία, ο Πολύδωρας πάει στο ΕΣΡ.

Ο Αλέξανδρος Ανδριώτης είναι πολιτευτής της Ένωσης Κεντρώων